آرى! من راه بهتر را يافته بودم و خداى را سپاس مى گويم كه به اين راه، مرا رهنمون ساخت و بى گمان اگر هدايت الهى نبود، هرگز دراين مسير هدايت نمى افتادم خداى را حمد و سپاس بى پايان كه مرا بر گروه نجات يافته، راهنمائى كرد، همان گروه (فرقه ناجيه) كه با شوق و شعف در جستجويش بودم و اكنون هيچ شك و دودلى برايم باقى نمانده كه تمسّك به على واهل بيت، دست زدن به عروة الوثقى و ريسمان محكم الهى است كه هرگز گسسته نمى شود و روايتهاى نبوى بسيارى براين دلالت دارد كه مورداجماع واتفاق نظر مسلمانان است، و اصلا عقل به تنهائى كفايت مى كند براى كسى كه واقعاً به حق و حقيقت گوش فرا داده و درپى رسيدن به آن است، زيرا على (عليه السلام) داناتر و شجاع تر از همه اصحاب ـ به اجماع امّت ـ بود، وهمين ويژگى به تنهائى كافى است كه دلالت بر شايستگى و احقيّت آن حضرت ـ نه ديگران ـ براى خلافت داشته باشد. خداوند مى فرمايد:

«و قال لهم نبيّهم انّ الله قد بعث لكم طالوت ملكا، قالوا انّى يكون له الملك علينا و نحن احقّ بالملك منه ولم يؤت سعةً من المال، قال انّ الله اصطفاه عليكم وزاده بسطةً فى العلم و الجسم، والله يؤتى ملكه من يشاء والله واسع عليم».^[317]

ـ وپيامبرشان به آنها گفت: همانا خداوند طالوت رابه پادشاهى براى شما فرستاده است،گفتند: او ازكجابرماپادشاهى كند كه ما شايسته تريم ازاو واو راچندان پولى نيست.گفت: خداوند او را برشما برگزيده وبه اودانش بيشتر ونيروى جسمى افزونتربخشيده وخداوند ملك خويش رابه هركه بخواهدميدهد والله وسعت بخش ودانااست.

رسول خدا فرمود:

«على از من است و من از اويم و او ولىّ هر مؤمنى پس از من است».^[318]