- فضايل اهل بيت (عليهم السلام) از منابع اهل سنت
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- همه صفحات
گفتم: آقاى من! براى چيست اين همه گزافه گوئى؟ به خدا پناه مى برم كه در دين ترديد داشته باشم يا تشكيك كنم، من كه به خداى لاشريك له و فرشتگانش و كتابهايش و پيامبرانش ايمان دارم و به سرورمان حضرت محمّد، بنده و فرستاده خداوند كه افضل از تمام انبياء و مرسلين و خاتم آنها است ايمان دارم و همانا من از مسلمانانم، پس چرا مرا تهمت مى زنيد؟
گفت: بيش از اين ترا متهم مى سازم زيرا تو درباره سرورمان ابوبكر وسرورمان عمر نيز ترديد دارى درحالى كه پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) مى فرمايد: «اگر ايمان امّتم راباايمان ابوبكر دردوكفّه ترازو قرار دهند،ايمان ابوبكر سنگين تر مى شود»! ودرحقّ عمر گفته است: «امّتم رابرمن عرضه داشتند، ديدم پيراهنى در بردارند كه تا سينه نمى رسد وعمر را برمن عرضه نمودند، ديدم پيراهنش برزمين كشيده ميشود! گفتند: تأويل اين سخن چيست اى رسول خدا؟ فرمود: دين»! وتو امروز درقرن چهاردهم مى آئى ودر عدالت اصحاب بويژه ابوبكر وعمر، ايجاد شك وترديد مى كنى؟ آيا نمى دانى كه اهل عراق، اهل كفر ونفاق اند؟
خدايا! من چه بگويم به اين بظاهر عالمى كه غرور، او را وادار به گناه ساخته است وبجاى بحث آرام، به سوى فتنه وآشوب ميل كرده ودرمقابل مردمى كه به او ارادت دارند، شروع به تهمت زدن وافترا و شايعه پراكنى نموده است كه آنها هم از شدّت خشم وعصبانيّت، ديدگانشان قرمز واخمهاشان درهم كشيده شد ودر چهره هاشان شرّ و كينه نمايان گشت.
به سرعت به منزل رفتم وكتاب «الموطّا» امام مالك وكتاب «صحيح بخارى» را باخود برداشته وبه سوى او شتافتم وگفتم: آقاى من! آنچه مرا به شك و ترديد در باره ابوبكر واداشت، شخص پيامبر اسلام بود ودرحالى كه كتاب «الموطا» را مى گشودم، روبرويش گذاشتم كه در آن مالك روايت كرده بود كه پيامبر«ص» به شهداى «احد» فرمود: «بر ايمان اينان گواهى مى دهم» ابوبكر صديق عرض كرد: اى رسول خدامگر ما برادران آنان نيستيم؟ مگرما مانند آنها اسلام نياورديم وجهاد نكرديم؟ پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم)فرمود: «آرى! ولى نمى دانم پس از من چه بدعتها در دين مى گذاريد»؟.
پس ابوبكر گريست وباز هم گريست وگفت: «ماپس از تو خواهيم بود»[315].
