- فضايل اهل بيت (عليهم السلام) از منابع اهل سنت
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- همه صفحات
وبراستى مناظره بين ما زمانهاى بسيارى به طول انجاميد كه كمتر از سه سال ـ تقريباً ـ، نبود و براستى در نفس من شكى نسبت به مذاهب اربعه پيدا شد به لحاظ اختلافات كثيرى كه در ميان آنها وجود دارد...
دست يافتن به كتاب «المراجعات»
و سرانجام به كتاب پر ارزشى از پيشوايى عظيم الشأن دست يافتم. وآن كتاب مقدس «المراجعات» تأليف فقيد الامة الاسلامية آيت اللّه العظمى، امام اكبر ومجتهد اعظم سماحة السيد عبدالحسين شرف الدين الموسوى العاملى ـ قدس اللّه روحه الطاهره و أسكنه فسيح جنته مع أجداده الطاهرين ـ است، كتابش را گرفتم و شروع به بررسى دقيق او نمودم و در مقالاتش با دقت نظر تدبر كردم. پس، بلاغت آن و سبك عبارات و گوارايى الفاظ و معانى نيكوى آن ـ كه كمتر نويسنده اى مثل آن را داراست ـ مرا مبهوت ساخت. پس، در اين اثر ارزشمند و كتاب بزرگ و آنچه در آن از قضاوتها و نزاعها بين مؤلف و شيخ اكبر الشيخ سليم البشرى استاد دانشگاه الازهر بود به تفكّر پرداختم تا آنجا كه قضاوتهاى آن را با دليلهاى قاطع و حجتهاى رسا دانستم كه زبان خصم را مى بندد و حجت را بر او تمام مى كند. و ديدم كه مولّف عظيم الشأن، در استدلالهاى خود بر خصم، به كتابهاى شيعه تكيه نكرده است; بلكه بر كتب سنت و جماعت تكيه نموده است. تا در پاسخ بر طرف مقابل رساتر باشد. به همين لحاظ، آنچه بر قلم شريفش جارى شده بود بيش از پيش مرا متعجب مى ساخت. و شبى برمن نگذشت جزاين كه كاملا به حق وصواب بودن شيعه قانع شده بودم واين كه اينهابرمذهب حق وثابت ازجانب رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) و از اهل بيت طاهرين(عليهم السلام) هستند و حتّى براى من كمترين شبهه اى باقى نماند. و اعتقاد پيدا كردم به اين كه شيعه، آن گونه نيست كه مخالفين عنوان مى كنند. (از طعنها و بدنامى ها و گفته هاى باطلى كه مطرح مى كنند)
عرضه كردن مراجعات به برادر دانشمند
سپس در صبح آن شب، كتاب شريف را به برادر مهربانم، دانشمند علامه و تنها حامى ام شيخ احمد امين انطاكى ـ حفظه اللّه ـ عرضه داشتم. به من گفت: اين چيست؟ گفتم: كتابى است درباره تشيع از نويسندگان شيعه. سه مرتبه گفت: آن را از من دور كن; آن را از من دور كن; آن رااز من دور كن; آن از كتب ضلال وگمراهى است ونيازى به آن ندارم. من از شيعه وآنچه به آن اعتقاد دارند، متنفرم.
