به خضر كز پى آب بقاست سرگردان *** دهيد مژده كه سر چشمه بقا اينجاست

آنانكه خاك را به نظر كيميا كنند *** آيا شود كه گوشه چشمى به ما كنند

.10 محمد بن مسلم از حضرت امام محمد باقر از پدرانش از امير مؤمنان(عليه السلام)روايت كرده است كه امير مؤمنان فرمود: خداوند چهار چيز را در چهار چيز پنهان كرده است:

1. رضايت و خشنودى خود را در طاعت هاى خود پنهان كرده; پس هيچ يك از طاعت ها را كوچك نَشُمار زيرا چه بسا همان طاعتى كه كوچك مى شمردى موافق رضاى خدا (و موجب رضاى او) باشد و تو ندانى.

2. غضب و ناخشنودى خود را در گناهان پنهان كرده; پس هيچ يك از گناهان را كوچك نشمار زيرا چه بسا گناهى كه كوچك مى شمارى موافق سخط خدا(و موجب غضب او) باشد و تو ندانى.

3. اجابت خود را در ميان دعاها پنهان كرده، پس هيچ دعا(و توجّه به خدا) را كوچك نشمار زيرا چه بسا همان دعايى را كه كوچك مى شمارى موافق (و موجب) اجابت خداوند باشد و تو ندانى.

4. ولى و دوست خود را در ميان مردم پنهان كرده، پس هيچ يك از بندگان خدا را كوچك نشمار زيرا چه بسا همان شخصى را كه كوچك مى شمارى ولىّ خدا باشد و تو ندانى.^[4]

به نظر مى رسد كه كربلايى كاظم از مصاديق جمله اول اين روايت بوده يعنى كارهاى خير خالصانه براى خدا انجام داده و همان كارها موجب رضايت خدا شده و تا اين حد مورد عنايات الهى قرار گرفته است. و نيز كربلايى كاظم مصداق جمله چهارم حديث هم بود زيرا ظاهر او زياد آراسته نبود و اگر كسى او را نمى شناخت حتماً به او اعتنائى نمى كرد و او را كوچك مى شمرد در حالى كه او از بندگان خوب خدا بود.