بسم الله الرَّحمن الرَّحيم
كتابى كه در پيش رو داريد به شرح و بررسى يك كرامت آشكار پرداخته است كه در طى آن مرحوم كربلائى «محمد كاظم كريمى» به طور معجزه و خِرقِ عادت حافظ كلّ قرآن شده است.
او در سال 1300 هجرى قمرى به دنيا آمد. در روستاى ساروق كه از روستاهاى اطراف اراك است زندگى مى كرد، سواد خواندن و نوشتن نداشت و مانند بيشتر اهالى آن روستا و روستاهاى ديگر بى سواد بود ولى در اثر انجام دادن برخى كارهاى نيك و خالصانه مورد لطف پروردگار قرار گرفت و بدون اينكه قرآن را نزد كسى بخواند و حفظ كند، حافظ قرآن شد كه گزارش آن را پس از اين خواهيد خواند.
هنگامى كه داستان او از محل زندگيش به جاهاى ديگر نقل شد او را به شهرهاى مختلف كشور مانند ملاير، تويسركان، همدان، باختران، كنگاور، تهران، قم، و مشهد و نيز كشورهاى ديگر همچون عراق و مصر و كويت و عربستان دعوت كردند. تا مسلمانها و غير مسلمانها از نزديك او را ببينند و با ديدن اين مرد الهى، ايمانشان به جهان غيب محكم تر شود.
كربلايى كاظم در محرم سال 1378 در قم وفات كرد و در قبرستان نو قم يعنى قبرستان مرحوم آية اللّه العظمى حاج شيخ عبدالكريم حائرى به خاك سپرده شد خوشبختانه در سالهاى اخير با ساخته شدن مقبره اى بر مزار او كاملاً مرقدش در قبرستان نو مشخص گشته است كه مؤمنان با خواندن فاتحه روحش را بيشتر شاد مى كنند و ياد و خاطره اين كرامت را گرامى مى دارند.
كربلايى كاظم را هزاران نفر از مردم ايران و غير ايران ديدند و امتحان كردند و صدها نفر از علما و دانشمندان و فرهنگيان نيز با دقت او را مورد آزمايش و امتحان دقيق قرار دادند كه گزارش قسمتى از آنها در روزنامه ها و مجلات سالهاى بين 1332 ـ 1335 هجرى شمسى ياد شده است.
