كَلِمَةٌ فىِ مَدْحِ الشُّكْرِ

] ستايش شكر [

شكر نعمت عبارت است از شناختن نعمت مُنْعِمْ و شاد بودن به آن و صرف كردن در مصرفى كه مُنْعم به آن راضى باشد.

و شكر، افضل منازلِ اهل سعادت است و سبب رفع بلا و باعث زيادتى نَعَماء است، و به اين جهت امر و ترغيب به آن شده است.

قال اللّه تبارك وتعالى: لَئِنْ شَكَرْتُمْ لاََزيدَنَّكُمْ وَلَئنْ كَفَرْتُمْ اِنَّ عَذابى لَشديدٌ^[80]...: «اگر شكر كنيد البته نعمت را برشما زيادمى كنم و اگر كفران كنيد همانا عذاب من سخت و شديد است»

و از اين آيه شريفه و اخبار معتبره معلوم مى شود كه: كفران نعمت كه ضدّ شكر است باعث شقاوت آدمى است در عُقْبى، و موجب حِرمان و سلب نعمت است در دنيا.

شيخ سعدى گفته و چه خوب گفته:

كه اَجلِّ كائنات از روى ظاهر آدمى است و اذلِّ موجودات سگ، و به اتّفاق خردمندان سگ حق شناس بِهْ از آدمى ناسپاس.

سگى را لقمه اى هرگز فراموش *** نگردد گر زنى صد نوبتش سنگ

وگر عمرى نوازى سفله اى را *** به كمتر چيز آيد با تو در جنگ