- انسان شناسى
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
- 152
- 153
- 154
- 155
- 156
- 157
- 158
- 159
- 160
- 161
- 162
- 163
- 164
- 165
- 166
- 167
- 168
- 169
- 170
- 171
- 172
- 173
- 174
- 175
- 176
- 177
- 178
- 179
- 180
- 181
- 182
- 183
- 184
- همه صفحات
* انسان و عشق
6
عشق چيست؟
مفهوم عشق از جمله مفاهيمى است كه علاقه مفرط و شديد را در ذهن تداعى مى كند. فرهنگ معين اين كلمه را در دوستى مفرط، افراط در دوست داشتن و محبت تام به كار برده است.
از معناى فوق چنين برمى آيد كه هرگاه دوستى به عالى ترين مرتبه اش برسد، به طورى كه محبّ بى قرار بوده و نوعى التهاب و هيجان نسبت به محبوب در او پديد آمده باشد و در هر حالتى به ياد او باشد و از او غافل نگردد، عشق پديد مى آيد.
نظر لطيف تر به عشق اينست: عشق كيفيتى است كه در نفس، ظهور فعلى مى يابد. ظهور فعلى آن در پرتو ادراك خاصى كه شخص نسبت به مورد آن دارد، مى باشد و مادامى كه ادراك خاص موجود باشد، ظهور فعلى عشق باقى است. هر قدر درجه آن ادراك خاص بالا رود، بر مرتبه عشق افزوده مى شود.
خلاصه اين كه عشق، كيفيتى است كه فعليت آن در گرو ادراك خاص است و منظور از ادراك خاص اين است كه هر ادراكى ظهور فعلى عشق را به همراه ندارد.
آن نوع ادراكى كه نيكيها و كمالها و زيباييهاى محبوب را در بر دارد، به طورى كه محبوب در نظر ادراك كننده بسيار با عظمت جلوه كرده و محب در برابر آن عظمت كوچك شده و در انتظار وصال به سر مى برد تا آرامش يابد.
