- انسان شناسى
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
- 152
- 153
- 154
- 155
- 156
- 157
- 158
- 159
- 160
- 161
- 162
- 163
- 164
- 165
- 166
- 167
- 168
- 169
- 170
- 171
- 172
- 173
- 174
- 175
- 176
- 177
- 178
- 179
- 180
- 181
- 182
- 183
- 184
- همه صفحات
[1]ـ سوره متين، آيه 5.
[2]ـ سوره انبياء آيه 25.
[3]ـ سوره مؤمنون آيه 14.
[4]ـ سلاله از طين، نطفه، علق، مضغه، عظام، پوشش گوشتى و ايجاد خلق آخر سوره مؤمنون آيه 14.
[5]ـ گوهر مراد، خلاصه اى از صفحه 29 و 30.
[6]ـ زيرا جايگاه اصلى دين در نفس عقل است، عقل حقّ بودن دين را درك مى كند و مهر صحت بر آن مى زند، عقل ارشاد به پيروى از دين و مسائل دينى مى كند عقل نياز فورى خود را به دين درك كرده و آن را مكمل حركت خود قرار مى دهد عقل با كشش و ميل به حق راه صحيح عبوديت و وصول به خداى متعال را در اطاعت از دين خدا مى جويد.
[7]ـ سوره بقره آيه 275.
[8]ـ سوره مائده آيه 15.
[9]ـ منظور از «اضداد» خواسته هاى غريزى، فطرى، ميل و گرايشهاى انسان در ابعاد مختلف در انسان است مى باشد.
[10]ـ سوره طه، آيه 50.
[11]ـ سوره بقره آيه 195.
[12]ـ سوره آل عمران آيه 57.
[13]ـ سوره آل عمران، آيه 32.
[14]ـ سوره مائده، آيه 64 .
[15]ـ سوره بقره آيه 2.
[16]ـ سوره آل عمران آيه 31.
[17]ـ مؤمنان آيه 63 .
[18]ـ اميرالمؤمنين(عليه السلام) فرمود: «الدين شجرة أصلها التسليم و الرضا» شرح غرر، ج 1.
[19]ـ شرح غرر، ج 5، ص 312، ش 8523.
[20]ـ شرح، ج 5، ص 425، ش 9029.
[21]ـ سوره نحل، آيه 96.
[22]ـ منظور از صفات هستى، صفاتى هستند كه نقص وجودى را از نفس زايل كرده و به آن كمال مى بخشند، چون شكر كه زايل كننده كفر و ناسپاسى، و عفّت كه زايل كننده نهتّك و بى پروايى در ارضاء خواسته هاى نفسانى است.
[23]ـ شرح غرر، ج 1، ص 82، ش 311.
[24]ـ شرح غرر، ج 1، ص 141، ش 523.
[25]ـ شرح غرر، ج 3، ص 98، ش 3919.
[26]ـ شرح غرر، ج 1، ص 115، ش 421.
[27]ـ شرح غرر، ج 1، ص 233، ش 940.
[28]ـ شرح غرر، ج 2، ص 109، ش 2007.
[29]ـ شرح غرر، ج 2، ص 453، ش 3265.
[30]ـ شرح غرر، ج 3، ص 407، ش 4913.
[31]ـ شرح غرر، ج 4، ص 239، ش 6126 .
[32]ـ شرح غرر، ج 1، ص 33، ش 92.
[33]ـ «من يطع الرسول فقد اطاع اللّه» سوره نساء آيه 80، «و ما ارسلنا من رسول الاّ ليطاع باذن اللّه» سوره نساء، آيه 64 .
[34]ـ سوره احزاب، آيه 68، 67، 66 .
[35]ـ سوره انعام، آيه 116 ـ آيات 28 سوره كهف ـ 52، سوره فرقان ـ 1، 48، سوره احزاب و 8، 10 سوره قلم، نهى مى كند از اطاعت اشخاصى كه خازج از حقيقت دين هستند.
[36]ـ سوره بقره آيه 54.
[37]ـ شرح غرر، ج 5، ص 81، ش 7492.
[38]ـ سوره يونس آيه 36.
[39]ـ سوره كهف، آيه 28 الى 31.
[40]ـ سوره كهف آيه 31، 30، 29.
[41]ـ سوره كهف آيه 31، 30، 29.
[42]ـ روشن رئاليسم، ج 1، ص 54.
[43]ـ روش رئاليسم، ج 1، ص 55.
[44]ـ سوره روم، آيه 8 أولم ينفكَّروا فى أنْفُسِهِمْ...
[45]ـ وسائيل الشيعه، ج 1، ص 34، حديث 7.
[46]ـ سوره آل عمران، آيه 190.
[47]ـ سوره آل عمران، آيه 191.
[48]ـ سوره آل عمران، آيه 164.
[49]ـ سوره انفال، آيه 22.
[50]ـ بحار، ج 78، ص 6، روايت 58، طبع تهران.
[51]ـ عَقَلَ البَعير بالعِقال، شتر را با پا بند بست، زنجير كرد. مرحوم علامه طباطبائى (ره) در تفسير الميزان در بيان معناى عقل مى گويد: «اصل در معناى عقل، عقد و امساك است...»
[52] و [53] ـ بحار، ج 1، ص 117، روايت 11.
[54]ـ غرر الحكم، فصل اوّل، ص 91، شرح غرر، ج 2، ص 119، شماره 2048.
[55]ـ در بخش اول اخلاق اسلامى به اين نكته اشاره كرديم كه اخلاق در مرتبه عقلانى نفس مطرح مى گردد، زيرا در اين مرتبه است كه حسن قبح، خوب و بد، صفات فضيلت و رذيلت، معنا و مفهوم پيدا مى كنند.
[56]ـ شرح غرر، ج 3، ص 234، شماره 4318.
[57]ـ شرح غرر، ج 1، ص 128، شماره 475.
[58]ـ شرح غرر، ج 1، ص 328، شماره 1250.
[59]ـ شرح غرر، ج 3، ص 234، شماره 4320.
[60]ـ بحار، ج 1، ص 90، روايت 17، طبع تهران.
[61]ـ بحار، ج 78، ص 6، طبع تهران.
[62]ـ بحار، ج 1، ص 94، روايت 29.
[63]ـ بحار، ج 1، ص 82، روايت 2، طبع تهران.
[64]ـ سوره بقره، آيه 171.
[65]ـ سوره مائده، آيه 58.
[66]ـ بحار، ج 1، ص 131، روايت 20، طبع تهران.
[67]ـ شرح غرر، ج 2، ص 369، شماره 2830.
[68]ـ شرح غرر، ج 2، ص 413، شماره 3073.
[69]ـ بحار، ج 77، ص 179، روايت 15.
[70]ـ نهج البلاغه، خطبه اول.
[71]ـ وسائل الشيعه، ج 3، ص 340.
[72]ـ شرح غرر، ج 4، ص 249.
[73]ـ شرح غرر، ج 6، ص 370.
[74]ـ قسمتى از دعاى سحر در ماه مبارك رمضان.
[75]ـ سوره بقره، آيه 164.
[76]ـ سوره فصلت، آيه 53.
[77]ـ سوره صافات، آيه 6 .
[78]ـ سوره ق، آيه 6 .
[79]ـ شرح غرر، ج 6، ص 393.
[80]ـ شرح غررالحكم، ج 3، ص 398.
[81]ـ سوره سجده، آيه 7.
[82]ـ سوره تين، آيه 5.
[83]ـ سوره تغابن، آيه 3.
[84]ـ شرح غرر، ج 3، ص 356.
[85]ـ شرح غرر، ج 3، ص 362.
[86]ـ شرح غرر، ج 1، ص 313.
[87]ـ شرح غرر، ج 1، ص 74.
[88]ـ شرح غرر، ج 3، ص 382.
[89]ـ شرح غرر، ج 1، ص 381.
[90]ـ شرح غرر، ج 2، ص 143.
[91]ـ شرح غرر، ج 4، ص 199.
[92]ـ دعاى سحر; خدايا به راستى تو را از جمالت به نحو تمام درخواست مى كنم و هر جمال تو زيباست، خدايا به راستى من تو را به تمام جمالت درخواست مى كنم.
[93]ـ نهج البلاغه فيض الاسلام، خطبه 90، ص 269.
[94]ـ مفاتيح الجنان، ص 113 دعاى منقول از امام زين العابدين(عليه السلام) .
[95]ـ سوره شمس .
[96]ـ اصول كافى، ج 2، ص 56، حديث 2.
[97]ـ كنزالعمال، ج 6، ص 640، شماره 17168.
[98]ـ كنزالعمال، ج 6، ص 639، ص 17166.
[99]ـ شرح غرر، ج 1، ص 307.
[100]ـ اصول كافى، ج 2، ص 291، حديث 9.
[101]ـ سوره نميل، آيه 24 و سوره عنكبوت آيه 38.
[102]ـ سوره انعام، آيه 43.
[103]ـ فرهنگ معين، حرف لام.
[104]ـ نهج البلاغه، صبحى صالح، ص 545.
[105]ـ نهج البلاغه فيض الاسلام، خطبه 215.
[106]ـ سوره آل عمران، آيه 14.
[107]ـ سوره آل عمران، آيه 15.
[108]ـ شرح غرر «آمدى»، ج 4، ص 51.
[109]ـ غررالحكم، فصل اوّل، شماره 70.
[110]ـ غررالحكم، ج 6، ص 391.
[111]ـ غررالحكم، فصل 82، شماره 21.
[112]ـ «خودشناسى براى خودسازى»، ص 39.
[113]ـ غررالحكم، فصل 85، شماره 248.
[114]ـ «فإذا سوّيتُهُ و نفختُ فيه من روحى فقَعوُا له ساجدين». (سوره حجر، آيه 29).
او را بياراستم و از روحم در او دميدم. پس در مقابل او سجده كننده فرو آييد.
[115]ـ «و جعلَ لكمُ السَّمعَ و الأبصارَ و الأفئدة قليلا ما تشكرون». (سوره سجده، آيه 9). براى شما گوش و چشمها و دلها قرار داد، و شما بسيار كم شكرگزارى مى كنيد.
[116]ـ نهج البلاغة، فيض الاسلام، حكمت 126.
[117]ـ شرح غرر و درر، ج 6، ص 58.
[118]ـ شرح غرر، ج 6، ص 172.
[119]ـ شرح غرر، ج 2، ص 48.
[120]ـ «رأس الفضائل العلم»، شرح غرر و درر آمدى، ج 6، ص 49.
[121]ـ روضة الكافى، ص 247، حديث 347.
[122]ـ بحار، ج 74، ص 336، روايت 114.
[123]ـ سوره والعصر.
[124]ـ مفاتيح الجنان.
[125]ـ سوره رعد، آيه 28.
[126]ـ محجة البيضاء، ج 8، ص 8.
[127]ـ دعاى اوّل صحيفه سجاديه: «ابتدع بقدرته الخلق ابتداعاً... و بعثهم فى سبيل محبّته».
[128]ـ بحار، ج 69، ص 237، روايت 5، (طبع تهران).
[129]ـ سوره انعام، آيه 79.
[130]ـ سوره انعام، آيه 76.
[131]ـ ألميزان (ترجمه فارسى)، ج 13، ص 278.
[132]ـ اصول كافى، چاپ تهران بازار سلطانى، ج 2، ص 642، حديث 1.
[133]ـ اصول كافى، چاپ تهران بازار سلطانى، ج 2، ص 643، حديث 4.
[134]ـ شرح غرر، ج 3، ص 3.
[135]ـ شرح غرر، ج 3، ص 3.
[136]ـ شرح غرر، ج 2، ص 306، روايت 2703.
[137]ـ شرح غرر، ج 6، ص 276.
[138]ـ بحار، ج 74، ص 187، روايت 11.
[139]ـ شرح غرر، ج 6، ص 262.
[140]ـ ميزان الحكمة، ج 3، ص 294، بنقل از تنبيه الخواطر، ص 362.
[141]ـ بحار، ج 73، ص 94، روايت 74، طبع تهران.
[142]ـ ميزان الحكمة، ج 2، ص 228، بنقل از تنبيه الخواطر، ص 362.
[143]ـ بحار، ج 73، ص 20، اواسط روايت 9.
[144]ـ سوره لقمان، آيه 22 و سوره بقره، آيه 256.
[145]ـ تفسير نورالثقلين، ج 1، ص 263.
[146]ـ سوره شورى، آيه 23.
[147]ـ ميزان الحكمة، ج 2، ص 238، به نقل از نوادر راوندى، ج 1، ص 263.
[148]ـ بحار، ج 7، ص 248، روايت 2.
[149]ـ دلايل الصدق، ج 2، ص 13، به نقل از كنزالعمال، ج 6، ص 154. و مانند اين روايت از ابن عمر، ج 6، ص 155 روايت شده است.
[150]ـ دلايل الصدق، ج 2، ص 13.
[151]ـ دلايل الصدق، ج 2، ص 13، به نقل از تفسير كشاف در ذيل آيه «قل لا أسئلكم...»
[152]ـ مناجات نهم از مناجاتهاى پانزده گانه در مفاتيح الجنان كه منتسب به آن حضرت است.
[153]ـ سوره آل عمران، آيه 3.
[154]ـ بحار، ج 69، ص 252، طبع تهران، در شماره 3 بخش اخلاق اسلامى راجع به ذكر و رابطه با خدا از طريق حب، مطالبى بيان شده است.
[155]ـ بحار، ج 77، ص 42، روايت 10.
[156]ـ رشحات البحار، كتاب الانسان و الفطرة، ص 38.
[157]ـ شرح غرر درر آمدى، ج 1، ص 350، شماره 1325.
[158]ـ شرح غرر درر آمدى، ج 2، ص 152، شماره 2151.
[159]ـ رشحات البحار، كتاب الانسان و الفطرة، صص 39 ـ 38.
[160]ـ مفاتيح، مناجات خمس عشرة. كه منقول و منسوب به حضرت على بن الحسين(عليهما السلام) است.
[161]ـ «باده عشق»، اشعار عارفانه منسوب به حضرت امام خمينى(ره).
[162]ـ شرح غرر، ج 3، ص 395.
[163]ـ سوره ملك، آيه 11.
[164]ـ سوره روم، آيه 7.
[165]ـ نهج البلاغه فيض الاسلام، خطبه 108، ص 330.
[166]ـ نهج البلاغه فيض الاسلام، خطبه 108، ص 330.
[167]ـ شرح غرر و درر، ج 4، ص 54.
[168]ـ كنزالعمّال، ج 3، ص 372، شماره 6999 .
[169]ـ كنزالعمّال، ج 3، ص 373، شماره 7002.
[170]ـ شرح غرر و درر آمدى، ج 3، ص 205.
[171]ـ شرح غرر و درر آمدى، ج 2، ص 443.
[172]ـ شرح غرر، ج 2، ص 379.
[173]ـ مفاتيح، مناجات المريدين.
[174]ـ كافى، ج 2، باب العيادة، ص 83، روايت 3 به طبع تهران (آخوندى).
[175]ـ زيارت جامعه كبيرة.
[176]ـ المحجة البيضا، ج 1، ص 14 و قال(صلى الله عليه وآله وسلم) ، الايمان عريان و لباسه التقوى و زينته الحياء و ثمرته العلم.
[177]ـ سوره سبأ، آيه 6 .
[178]ـ القمّى قال هو اميرالمؤمنين(عليه السلام) صدّق رسول الله(صلى الله عليه وآله وسلم) بما انزل الله عليه. ص 372، ج 2.
[179]ـ بقره، 56.
[180]ـ انشأناه خلقاً آخر... مؤمنون، آيه 12.
[181]ـ ميزان الحكمة، ج 2، ص 352، ش 3573.
[182]ـ بحار، ج 69، ص 277، روايت 12 طبع ايران.
[183]ـ شرح غرر، ج 2، ص 584، ش 3605.
[184]ـ بحار، ج 74، ص 175.
[185]ـ پيام عقل چيزى در عرض اوامر و نواهى الهى نيست. بل، عقل، رسول باطنى است.
[186]ـ سوره يونس، آيه 23.
[187]ـ سوره يونس، آيه 24.
[188]ـ سوره يونس، آيه 25.
[189]ـ سوره انعام، آيه 70.
[190]ـ شرح غرر، ج 2، ص 316، شماره 2727.
[191]ـ بحار، ج 73، ص 91، روايت 66، طبع ايران.
[192]ـ بحار، ج 73، ص 92، روايت 69، طبع ايران.
[193]ـ شرح غرر، ج 2، ص 434، شماره 3176.
[194]ـ شرح غرر، ج 4، ص 352، شماره 6298 .
[195]ـ شرح غرر، ج 5، ص 314، شماره 8529.
[196]ـ سوره انعام، آيه 79.
[197]ـ سوره انعام، آيات 163 ـ 162.
[198]ـ شرح غرر، ج 1، ص 385، ش 1485 ـ ج 1، ص 127، ش 467.
[199]ـ شرح غرر، ج 1، ص 385، ش 1485 ـ ج 1، ص 127، ش 467.
[200]ـ شرح غرر، ج 3، ص 362، ش 4745.
[201]ـ شرح غرر، ج 2، ص 584، ش 3605.
[202]ـ آپيتى ميست .optimist
[203]ـ پسى ميست .pesimist
[204]ـ اپورچونيست .opportunis
[205]ـ آمپريست .Empirist
[206]ـ شرح غرر، ج 5، ص 327، ش 8589.
[207]ـ شرح غرر، ج 2، ص 224، شماره 2440.
[208]ـ سوره كهف، آيه 28.
[209]ـ الزاريات، 56.
[210]ـ قيامت، 4.
[211]ـ الميزان، ج 1، ص 28 (ترجمه).
[212]ـ سوره غافر، آيه 60 .
[213]ـ سوره كهف، آيه 110.
[214]ـ سوره زمر، آيه 2.
[215]ـ الميزان، ج 17، ص 247، طبع آخوندى.
[216]ـ سوره مريم، آيه 93.
[217]ـ آل عمران، آيه 83.
[218]ـ إسراء، آيه 44.
[219]ـ رعد، آيه 13.
[220]ـ سوره تغاين، آيه 1.
[221]ـ الميزان ج 1، ص 22 طبع آخوندى.
[222]ـ سوره يقين، آيه 4.
[223]ـ سوره بقره، آيه 30.
[224]ـ معناى به اصلاح در آمدن غرايز و خواسته هاى جسمانى، عبارت از ارضاء آن ها در دايره قوانين و دستورات دين و عقل است.
[225]ـ دُعاى اول صحيفه سجاديه.
[226]ـ فرقان، 44.
[227]ـ بين كمال انسانى و كمال غريزى و استعدادى، تفاوتهايى وجود دارد كه مقال ديگرى را طلب مى كند.
[228]ـ اول عبادة اللّه، معرفة اللّه; عيون اخبار الرضا، ج 1، ص 12.
[229]ـ عيون اخبار الرضا، ج 1، ص 12.
[230]ـ التفكّر فى ملكوت السموات والارض عبادة المخلصين ـ شرح غرر، ج 2، ص 49، ش 73.
[231]ـ التفكّر فى آلاءاللّه نعم العباده. شرح غرر، ج 1، ص 299، ش 1147.
[232]ـ انّ من العبادة لين الكلام و افشاء السّلام. شرح غرر، ج 2، ص 479، ش 1147.
[233]ـ نظر الولد الى والديه حبّاً لهما عبادة، بحار، ج 77، ص 149.
[234]ـ النظر الى الاخ تودّه فى الله عزّوجل عبادةُ، بحار، ج 74، ص 149.
[235]ـ النظر الى العالم عبادة و النظر الى الامام المقسط عبادة، بحار ج 74، ص 73.
[236]ـ حسن الظّن باللّه من عبادة اللّه، بحار، ج 77، ص 166.
[237]ـ أفضل العبادة، الزهادة، شرح غرر، ج 2، ص 375، ش 2872.
[238]ـ ما مِنْ عبادَةِ أفضل عنداللّه من عفّة بطن و فرج، بحار، ج 71، ص 70، روايت 7، طبع ايران.
[239]ـ ما عبداللّه بشىءِ أفضل من الصّمت، بحار، ج 71، ص 271.
[240]ـ غطّى الطّرف من محارم اللّه أفضل العبادة ـ شرح غرر، ج 4، ص 378، ش 6427 .
[241]ـ اعلى العبادة اخلاص العمل، ميزان الحكمة ج 6، ص 21.
[242]ـ لا عبادة كأداالفرائض بحار، ج 78، ص 14.
[243]ـ سوره يس، آيات 61 ـ 60 .
[244]ـ شرح غرر، ج 5، ص 81، شماره 7429.
[245]ـ شرح غرر، ج 4، ص 449، شماره 6607 .
[246]ـ سوره عنكبوت، آيه 45.
[247]ـ آداب نماز (امام خمينى ـ ره، ص 39.
[248]ـ آداب نماز (امام خمينى) ـ ره ـ ص 39.
[249]ـ بحار، ج 96، ص 386.
[250]ـ بحار، ج 78، ص 183.
[251]ـ بحار، ج 70، ص 111.
[252]ـ سوره انبياء، آيه 25.
[253]ـ سوره فجر، آيه 29 و 30.
[254]ـ مفاتيح الجنان، شيخ عباس قمى، مناجات خمس عشرة، مناجات هفتم.
[255]ـ نهج البلاغه ـ صبحى صالح ـ نامه 30.
[256]ـ ذاريات، 49.
[257]ـ وسائل الشيعه، ابواب مقدمات النكاح... باب 1، روايت 6 .
[258]ـ وسائل الشيعه، ابواب مقدمات النكاح... باب 1، روايت 4.
[259]ـ زناشويى و اخلاق، ص 84.
[260]ـ زناشويى و اخلاق، ص 146.
[261]ـ وسائل الشيعه، ابواب مقدمات النكاح و... باب 1، روايت 3.
[262]ـ مستدرك وسائل الشيعه، ابواب مقدمات النكاح، باب 1، روايت 23.
[263]ـ سوره (روم)، آيه 21.
[264]ـ وسائل الشيعه، أبواب مقدمات النكاح و آدابه، باب 1، روايت 15.
[265]ـ زناشويى و اخلاق، ص 146.
[266]ـ زناشويى و اخلاق، ص 144.
[267]ـ مستدرك وسايل الشيعه، ابواب المقدمات النكاح، باب 2، حديث 9.
[268]ـ ازدواج در اسلام (نوشته آيت الله مشكينى) صص 30 ـ 29.
[269]ـ وسايل الشيعه، ابواب مقدمات نكاح، باب 14، حديث 1.
[270]ـ مستدرك الوسائل، مقدمات النكاح، باب 13، روايت 1.
[271]ـ بحار، ج 103، ص 263 و وسائل الشيعه مقدمات النكاح باب 53، حديث 1.
[272]ـ سوره بقره، آيه 221.
[273]ـ سوره نساء، آيه 3.
[274]ـ سوره نور، آيه 33.
[275]ـ شرح غرر، ج 1، ص 306، ص 1168.
[276]ـ شرح غرر، ج 2، ص 106، ص 1989.
[277]ـ ترجمه الميزان، ج 7، ص 302.
[278]ـ ترجمه الميزان، ج 7، صص 303 ـ 302.
[279]ـ سوره آل عمران، آيات 39 ـ 38.
[280]ـ سوره آل عمران، آيات 39 ـ 38.
[281]ـ بحار، ج 104، ص 84، روايت 45، طبع ايران.
[282]ـ وسائل الشيعه، ابواب مقدمات النكاح و... باب 1، روايت 3.
[283]ـ بحار، ج 104، ص 101، روايت 85، طبع ايران.
[284]ـ وسائل الشيعه، آداب مقدمات نكاح، باب 79، روايت 2.
[285]ـ وسائل الشيعه، ابواب مقدمات، نكاح، باب 50، روايت 1.
[286]ـ وسائل الشيعه، ابواب مقدمات النكاح باب 49، روايت 4.
[287]ـ وسائل الشيعه، ابواب مقدمات النكاح، باب 57، روايت 3.
[288]ـ وسائل الشيعه، ابواب مقدمات النكاح، باب 57، روايت 1 و 2.
[289]ـ سوره قيامت، آيه 36.
[290]ـ وسائل الشيعه، ابواب المتعه باب 1، روايت 5.
[291]ـ وسائل الشيعه، ابواب المتعه باب 1، روايت 1 و 6 .
[292]ـ وسائل الشيعه، ابواب المتعه، باب 1، روايت 4.
[293]ـ وسائل الشيعه، ابواب المتعه، باب 1، روايت 2.
[294]ـ قاموس المحيط، معجم المقابيس اللغة.
[295]ـ «السعادة و الشقاوة متقابلان، فسعادة كل شىء أن ينال مالوجوده من الخير الذى يكمل بسببه و يلتذبه فهى فى الانسان... و شقاوته»; الميزان، ج 11، ص 18، 17 چاپ اسلاميه (بازار سلطانى).
[296]ـ شرح فارسى غرر، ج 2، ص 436، ش 31930.
[297]ـ الميزان، ج 4، ص 111، چاپ اسلاميه (بازار سلطانى).
[298]ـ شرح غرر، ص 441، ش 3218.
[299]ـ شرح غرر، ج 6، ص 30، ش 9361.
[300]ـ شرح غرر، ج 2، ص 379، ش 2893.
[301]ـ شرح غرر، ج 2، ص 397، ش 2990.
[302]ـ شرح غرر، ج 6، ص 19، ش 9296.
[303]ـ شرح غرر، ج 4، ص 144، ش 5624.
[304]ـ شرح غرر، ج 4، ص 22، ش 5147.
[305]ـ شرح غرر، ج 2، ص 491، ش 3297.
[306]ـ سوره انسان (دهر)، آيه 3.
[307]ـ سوره بقره، آيه 107.
[308]ـ سوره نساء، آيه 131.
[309]ـ سوره بقره، آيه 256.
[310]ـ سوره نساء، آيه 157.
[311]ـ شرح غرر، ج 4، ص 144، ش 5624.
[312]ـ بحار، ج 71، ص 346، روايت 3، طبع تهران.
[313]ـ بحار، ج 73، ص 162، حديث 11، طبع تهران.
[314]ـ شرح غرر، ج 6، ص 19، ش 9297.
[315]ـ شرح غرر، ج 6، ص 20، ش 9307.
- << قبلی
- بعدی