- انسان شناسى
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
- 152
- 153
- 154
- 155
- 156
- 157
- 158
- 159
- 160
- 161
- 162
- 163
- 164
- 165
- 166
- 167
- 168
- 169
- 170
- 171
- 172
- 173
- 174
- 175
- 176
- 177
- 178
- 179
- 180
- 181
- 182
- 183
- 184
- همه صفحات
مفهوم عبوديّت و بندگى، امرى مغاير و در تضاد با مفهوم حريّت و آزادى است. بشر، جوياى آزادى عمل و اراده در برابر ديگران است. گردن نهادن و فرمان بردارى، در صورتى كه بر اراده او تحميل شده و انتخابى در آن نداشته باشد; همراه با اكراه، تنفّر و انزجار است; زيرا ميل به آزادى، امرى غريزى و با ساختار وجودى آدمى، آميخته است.[210]
ليكن، چه بسا آدمى ـ نادانسته ـ در نگاهى سطحى و آغازين ـ (فراخوان انسان از سوى اديان الهى به) عبوديّت خداوند را، با طبع آزادى خواهى و رهايى جويى خويش ناسازگار مى پندارد.
گروهى نيز با اعتراف به خداوند، زبان به اعتراض مى گشايند كه آيا خدا نيازمند عبادت ماست؟ خداوند بى نياز مطلق است. چه احتياجى به عبادت ما دارد؟ و به اين نحو از بندگى خدا خارج مى شوند. و برخى، قرن حاضر را زمان پايان عبوديّت خدا اعلام مى دارند و آن را با حيات و زندگى خوش دنيوى، در تضاد مى بينند.
و بسيارى از معتقدان سطحى نگر نيز به عبادتى ظاهرى و تقليدى تن داده و صرفاً براى اين كه از زير بار تكليف خارج شوند، آن را به نحوى كه با شهوات دنيوى در تضاد نباشد، به جاى مى آورند. و اندك افرادى هستند كه با حكمت عبادت آشنايند و با معرفت، خدا را بندگى مى كنند.
عبادت چيست؟ چرا اديان الهى ما را به بندگى محض و خالص خدا فرا مى خوانند؟ عبادت، كدام خلاء وجودى انسان را پر مى كند؟ در واقع، عبادت پاسخگوى كدام نياز بشريست؟ و بر فرض نياز به عبادت، آيا اين نيازمندى نسبى و عرضى است يا مطلق و ذاتى؟
براى پاسخ به سؤال هاى ذكر شده، به بحث از مفهوم عبادت، عبادت در نظام آفرينش، و هماهنگى عبادت با وابستگى ذاتى انسان، و عبادت در ابعاد نفس، خواهيم نشست و در خاتمه اخلاص در عبادات را متذكّر خواهيم شد. ان شاء الله
