3. امام صادق(عليه السلام) مى فرمود: «اگر به شما خبر رسيد كه صاحب اين امر (يعنى امام وقت) غايب شده است غيبت او را انكار نكنيد».[42]
.4 و نيز فرمود: «براى قائم دو غيبت است، يكى كوتاه و ديگرى طولانى، در غيبت اول كسى جز خواصّ شيعه جاى او را نمى داند، و در غيبت دوم جز دوستان خاص كسى از جاى او آگاهى ندارد».[43]
5. و نيز فرمود: «قائم قيام مى كند در حالى كه هيچ كس بر او عهد و پيمان و بيعتى ندارد».[44]
6. رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمودند: «قائم از اولاد من، و اسم او اسم من و كنيه او كنيه من، و شمايل او شمايل من، و سنّت و روش او سنّت و روش من است; مردم را بر شريعت و دين من وا مى دارد و به كتاب پروردگارم دعوت مى كند، هر كس از او اطاعت كند از من اطاعت كرده و هر كس با او مخالفت ورزد با من مخالفت ورزيده، و هر كس غيبت او را انكار نمايد مرا انكار نموده است».[45]
7. چهارمين امام، زين العابدين(عليه السلام)، فرمود: «در قائم ما شباهت هايى با پيامبران خدا وجود دارد; شباهتى با نوح، شباهتى با ابراهيم، شباهتى با موسى، شباهتى با عيسى، شباهتى با ايّوب، و شباهتى با محمّد(صلى الله عليه وآله وسلم); با نوح در طول عمر شبيه است،و با ابراهيم در پنهان بودن تولدش و دورى و كناره گيرى از مردم، با موسى در خوف و غيبت، با عيسى در اختلاف مردم درباره او، و با ايّوب در رسيدن فرج پس از بلا و گرفتارى، و با محمّد(صلى الله عليه وآله وسلم) در قيام با شمشير».[46]
.8 امام صادق(عليه السلام) فرمود: «همانا براى صاحب اين امر (قائم) غيبتى است كه بنده خدا بايد ]در آن هنگام [تقوى بورزد و به دين خدا چنگ بزند».[47]
.9 و نيز فرمود: «بر مردم زمانى مى رسد كه امامشان از آنان غايب مى شود».
