.9 امير مؤمنان على(عليه السلام) فرمودند: «خدا گروهى را مى آورد كه خدا را دوست دارند و خداوند نيز آنان را دوست دارد، و به سلطنت الهى مى رسد كسى كه ميان آنان غريب (و مستور) است، او همان مهدى موعود است... زمين را پر از عدل و داد مى سازد بدون آنكه براى او مشكلى پيش آيد. در كودكى از مادر و پدرش دور مى گردد... و بلاد مسلمانان را با امان فتح مى كند، زمان براى او آماده و صاف مى شود، كلام او مسموع خواهد بود و پير و جوان از او اطاعت مى كنند و زمين را پر از عدل و داد مى سازد چنانكه از ظلم و جور پر شده باشد، در اين هنگام است كه امامت او به حدّ كمال مى رسد و خلافت او مستقر مى گردد، و خدا كسانى را كه در قبرها هستند مبعوث مى گرداند، آنان صبح مى كنند در حالى كه در قبرهاى خويش نيستند، و زمين به وجود مهدى آباد و خرّم شده; نهرها جارى مى گردد و فتنه ها و آشوبها و غارتها از بين مى رود و خير و بركات فزونى مى يابد، و نيازى به آنچه در مورد بعد آن بگويم ندارم، و از من بر دنياى آن روز سلام باد».[39]
چند نمونه از احاديث شيعيان
.1 امام صادق(عليه السلام) فرمود: «مردم امامشان را گم مى كنند ولى او در موسم حج حاضر مى شود و مردم را مى بيند امّا مردم او را نمى بينند».[40]
.2 «اصبغ بن نباته» مى گويد: خدمت امير مؤمنان على(عليه السلام) شرفياب شدم، آن حضرت را ديدم كه در فكر فرو رفته است و با انگشت مبارك زمين را مى كاود; عرض كردم: «چرا شما را در فكر مى بينم آيا به زمين ميل و رغبتى داريد؟»
فرمودند: «نه به خدا سوگند، هرگز رغبتى به زمين و به دنيا نداشته ام. در مورد مولودى فكر مى كنم كه از نسل من و يازدهمين نفر از فرزندان من است و او «مهدى» است همانكه زمين را از عدل و قسط پر مى سازد همچنانكه از ظلم و جور پر شده باشد; براى او غيبت و حيرتى است كه گروههايى در آن گمراه مى شوند و گروههايى ديگر، به هدايت مى رسند...».[41]
