عبرت بگير از آفرينش انار و آنچه در آن از قدرت خداى عطابخش پوزش پذير آشكار است. در ميان آن تپه هايى از پيه تعبيه كرده، در همه سوى آن تپه ها دانه هاى انار را نصب و به يكديگر چسبانده است; چنانكه گويى با دست كنار هم چيده اند، و دانه ها را به چند قسمت تقسيم و هر قسمت را با پرده اى پوشانده است، و آن پرده چنان لطيف است كه عقل حيران مى ماند، و آنگاه مجموع آنها را در ميان پوست محكمى جا داده است. تدبير در اين آفرينش دقيق چنين است كه اگر درون انار پر از دانه بود، دانه ها براى جذب غذا راهى نداشتند، پس آن پيه را در ميان دانه ها قرار داده و ته دانه ها را در آن كاشته است كه به اين وسيله غذا به هر دانه برسد و آن پرده ها را براى حفظ دانه هاى لطيف بر روى آنها كشيده تا ضايع و فاسد نشوند و پوست محكم را بر روى همه قرار داده تا دانه هايى چنان با طراوت از سرما و گرما و آفتهاى ديگر محفوظ بمانند، و اينها كه گفتيم همه اندكى از حكمتهاى بسيار آفرينش انار است...».
مجلس چهارم
«... اينك براى تو از آفتها و بلاها سخن مى گويم كه گاهى پديد مى آيد و گروهى از جاهلان آن را وسيله ساخته اند كه خداى متعال و آفرينش او و تدبير و تقديرش را انكار نمايند، و وقوع آنها را در جهان بر خلاف حكمت مى پندارند... مانند وبا و طاعون، و انواع بيماريها و تگرگ و ملخ كه كشتزارها و ميوه ها را ضايع مى سازد...
در پاسخ ايشان مى گوييم اگر خالق و مدبرى در جهان نمى بود مى بايست بيش از اين فتنه و فساد و آفت و بلا در دنيا پديد آيد، و مثلا نظام آسمان و زمين گسسته شود و كواكب بر زمين فرو افتند، يا زمين به آب فرو رود، يا آفتاب ديگر طلوع نكند، يا رودها و چشمه ها خشك شوند چنانكه آب ناياب گردد، يا هوا از حركت باز بماند و هيچ باد نوزد، يا همه چيزها فاسد شوند، يا آب دريا بر خشكى طغيان كند و همه جانداران را غرق سازد!! و همين آفتها از قبيل طاعون و ملخ هم چرا دير نمى پايد و دائمى نيست تا همه را بيچاره و نابود سازد و فقط گاهى بروز مى كند و زود برطرف مى شود؟
