* «آيا حضرت ابراهيم كه گفت: «وَلكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبى» در دل خود ترديدى داشت؟»
* امام: «نه ابراهيم يقين داشت، و منظورش اين بود كه خدا بر يقين او بيافزايد».[79]
* «چرا مردم از امير مؤمنان على(عليه السلام) دورى كردند و به غير او روى آوردند با آنكه سابقه فضائل آن حضرت و مقام و منزلت او نزد پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم)براى مردم معلوم و آشكار بود؟»
* امام: «چون اميرمؤمنان(عليه السلام) از پدران و برادران و عموها و دائى ها و بستگان آنان كه با خدا و رسول(صلى الله عليه وآله وسلم) او در جنگ و ستيز بودند تعداد بسيارى كشته بود، اين باعث دشمنى و كينه آنان شد، و دوست نداشتند امير مؤمنان(عليه السلام)ولىّ و رهبر آنان گردد و نسبت به غير آن حضرت اين احساس و دشمنى را نداشتند، زيرا غير او در پيشگاه پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) و جهاد با دشمن، مقام اميرمؤمنان را دارا نبود به همين جهت مردم از امير مؤمنان دور شدند و به غير او رو آوردند».[80]
