در راه مكه شخصى به اعتراض به آن حضرت گفت: «جهاد و سختى آن را رها كرده و به حج كه كار آسانى است پرداخته اى؟!».
امام(عليه السلام) فرمود: «اگر يارانى با ايمان و فداكار داشتيم جهاد و مبارزه از حج بهتر مى بود».[45]
ابو عمر نهدى مى گويد كه امام سجاد(عليه السلام) مى فرمود: «ما در مدينه و مكه بيست نفر دوست (واقعى و فداكار) نداريم».[46]
امام و تعليم و تربيت مسلمانان
پس از واقعه كربلا و بازگشت به مدينه يكى از برنامه هاى امام سجاد(عليه السلام) نشر احاديث و علوم اسلامى به وسيله گروهى از مسلمانان و نيز تربيت آنان بود.
شيخ طوسى صد و هفتاد نفر را كه از اصحاب حضرت سجاد بوده اند، و يا از آن امام روايت كرده اند نام مى برد[47] و ما براى نمونه سه تن از ياران چهارمين امام را ياد مى كنيم:
1.سعيد بن مسيب; امام چهارم خود درباره سعيد بن مسيب مى فرمود: «سعيد به آثار گذشته از همه مردم داناتر است، و در روزگار خود فهمش از همه بيشتر است».[48]
2.ابوحمزه ثمالى، امام هشتم(عليه السلام) فرموده است: «ابوحمزه در زمان خويش همچون سلمان بود در زمان او».[49]
3.سعيد بن جبير; از نظر علمى چنان راه يافته و دانشمند بود كه مى گفتند: «بر روى زمين كسى نيست كه به دانش فرزند جبير نيازمند نباشد».[50]
سعيد بن جبير را دستگير كردند و نزد حجاج ثقفى آوردند. حجاج گفت: «تو «شقى بن كسير» هستى نه «سعيد بن جبير».[51]
