راهنمايى هاى مفيد چه در امور دينى و چه در بسيارى از مشكل هاى سياسى، چنان آنها را حيران كرده بود كه بى اختيار به بزرگوارى و دانش آن امام پاك اعتراف مى كردند. اينك، برخى از اين موارد را مرور مى كنيم:
* در زمان ابوبكر
برخى از دانشمندان يهودى نزد ابوبكر آمدند و از او پرسيدند: «اگر تو جانشين پيامبر اين امّت هستى، ما در تورات خوانده ايم كه جانشين پيامبر داناترين افراد است، پس به ما بگو كه آيا خدا در آسمان است يا در زمين؟»
ابوبكر جواب داد: «او در آسمان بر عرش است.»
آنان گفتند: «پس زمين از او خالى است و معلوم مى گردد كه خدا در مكانى هست و در مكانى نيست...!»
ابوبكر گفت: «اين سخن كافران است، دور شويد وگرنه فرمان كشتن شما را خواهم داد.»
آنها بازگشتند و اسلام را به سخره گرفتند; حضرت على بن ابيطالب(عليه السلام) يكى از آنان را خواست و بدو فرمود: «مى دانم كه چه پرسيدى و چه پاسخ شنيدى; اما بدان كه اسلام مى گويد: خداوند خود پديد آورنده مكان است، پس مكان ندارد و برتر از آن است كه مكان او را فرا گيرد، او در همه جا هست بى آنكه مجاورت و تماسى داشته باشد; او به هرچيز احاطه علمى دارد...»
يهودى، اسلام آورد و نيز گفت: «تو سزاوار مقام جانشينى پيامبرى نه ديگران!»[23]
