براى رسيدن به بهره حيوانى غريزه جنسى نياز به قانون و ضوابط فوق عواطف و احساسات حيوانى نيست . در اينجا سخنى از ارزشهاى مثبت و منفى اخلاقى، حلال و حرام نيست . آنچه مورد نظر است رسيدن به خواهش نفس از هر راه ممكن مى باشد.

پيدايش نسلى ناپاك، داراى قساوت قلب و مايل به صفات زشت و نيز وجود فحشاء و اعمال منافى عفّت و نايده گرفتن فضايل انسانى معلول اينست كه انسان به بهره حيوانى غريزه جنسى اكتفا كرده است .

اسلام، براساس اصل وابزارى بودن غريزه جنسى براى انسان به عنوان انسان، در يك جمله فرمود: فانكِحُوا ماطابَ لَكُمْ مِنَ النِّساء...:^[4]پس با زنان پاك ازدواج كنيد.

و قوانين فقهى و مسائل عالى اخلاقى و آداب انسانى نكاح در قرآن و سنت بيان شده است .

وجود غريزه جنسى براى انسان به عنوان انسان سبب شده كه قرآن مجيد در سوره نور آيه 33 بفرمايد : ولْيَسْتَعفِفِ الِّذينَ لايَجِدُونَ نِكاحاً حتّى يُغْنِيَهُمُ اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ....: آنان كه وسيله (وامكانات لازم) ازدواج راندارند، بايد عفّت پيشه كنند تا خداوند آنان را به فضلش بى نياز سازد.

كلمه «وَلْيَسْتَعْفِف» ظهور كامل دارد دراين كه تنها راه ارضاء غريزه جنسى ازدواج است. خروج ارضاء از دايره ازدواج خلاف عفّت است كه خواسته انسانى مى باشد . براى تأمين اين خواسته انسانى (عفّت) تنها نكاح وسيله رسيدن به خواهش جنسى معرّفى شده است.

و كلمه «نكاح» اعم از ازدواج دائم و مدّت دار است، هر چند معنايى كه به ذهن شتاب مى گيرد، همان ازدواج دائم است .