- فضايل اهل بيت (عليهم السلام) از منابع اهل سنت
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- همه صفحات
2- فئى، كه بين افراد مستحق آن تقسيم مى نمود.
3- خمس، كه آن را در جايى كه خدا قرار داده بود، قرار داد.
4- صدقات، كه خداوند آنها را در مورد خودش قرار داده (و بايد در همان مورد به مصرف برسد) و دو آن روز نيز زيور كعبه مورد نظر بود و خداوند آن را به همان حال باقى گذاشت و آن را فراموش نفرمود و مكانش را پنهان و مخفى نساخت. پس زيور كعبه را در همان موردى قرار داده كه خدا و رسولش قرار داده اند.» پس عمر به آن حضرت رو كرده گفت: اگر تو نباشى هر آينه رسوا مى شويم! اين مطلب را گفت و آن حضرت(عليه السلام) را ترك كرد.
در زمان حكومت عمر دو مرد به نزدش آمدند و از او راجع به طلاق كنيز سؤال كردند. پس در حالى كه به وسيله اى بين آن دو تكيه داده بود، به نزد گروهى در مسجد آمد كه در ميان آنها مردى بود كه جلوى سرش مو نداشت. عمر گفت: اى اصلع، نظرتان در طلاق كنيز چيست؟ آن مرد سرش را بلند كرده سپس با دو انگشت به او اشاره كردند! عمر به آن دو مرد گفت: طلاق كنيز دو طلاق است. يكى از آن دو گفت: سبحان الله، ما آمديم تا پاسخ اين مأله را از تو كه اميرالمؤمنين(عمر) هستى بشنويم; ولى با ما به جانب اين مرد آمدى و به اشاره اى كه كرد، راضى شدى. عمر گفت: آيا مى دانيد اين مرد كيست؟ گفتند; نه. گفت: اين مرد، على بن ابى طالب است. گواهى مى دهم به رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) كه از آن حضرت(صلى الله عليه وآله وسلم) شنيدم كه فرمود: «اگر آسمانهاى هفتگانه را در يك كفه ترازو بگذارند و ايمان على(عليه السلام) را در كفه ديگر آن، ايمان على(عليه السلام) برترى پيدا مى كند[286].
وقتى عمربن خطاب به خلافت رسيد، گروهى از احبار يهود به نزد او آمدند و گفتند: اى عمر! تو بعد از محمد(صلى الله عليه وآله وسلم) و صاحبش (ابى بكر) ولى امر مسلمين هستى; ما مى خواهيم سؤالهايى از تو بكنيم; اگر به ما پاسخ دادى، علم به حقانيت اسلام و نبوت محمّد(صلى الله عليه وآله وسلم) پيدا خواهيم كرد. ولى اگر به ما پاسخ درست ندهى به باطل بودن اسلام و پيامبرى محمد(صلى الله عليه وآله وسلم) پى خواهيم برد. عمر گفت: سؤال كنيد از آنچه برايتان پيش آمده. گفتند: ما را از قفلهاى آسمانها خبر ده; آنها چيستند؟ و نيز ما را از كليدهاى آسمانها مطلع كن.
