متن کتاب های موسسه در راه حق (آزمایشی)

در این قسمت که به صورت آزمایشی راه اندازی شده متن کتاب های موسسه جهت مطالعه آنلاین مخاطبان گرامی قرار داده می شود.

شما میتوانید از لیست پایین متن تعدادی از کتاب ها را مطالعه فرمایید.

درباره امام على النقى(عليه السلام) چنين نگاشته است: «او وارث پدرش در علم و كمال و سخاوت بود و از اين جاست كه وقتى آن مرد بيابانى از اطراف كوفه بر آن حضرت (عليه السلام)وارد شد و عرض كرد: من از متمسكين به ولايت شما و اجداد شما هستم و داراى قرضى هستم كه در اداى آن غير شما را قصد نكرده ام (شما قادر به پرداخت آن هستيد). حضرت فرمود: صبر كن. پس از آن بود كه متوكل سى هزار براى آن بزرگوار فرستاد. امام على النقى (عليه السلام) تمام آن را به اعرابى عطا فرمود. اعرابى عرض كرد: اى پسر رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) ده هزار براى اداى دين من كافى است. امام (عليه السلام) از گرفتن بقيه امتناع كردند. آن مرد بيابانى، بازگشت در حالى كه مى گفت: خدا داناتر است كه رسالتش را در كجا قرار دهد[265]

اعجاز

اعجاز، عبارت است از كارهاى خارق عادتى كه خارج از علتهاى طبيعى بوده و انجام آن براى افراد خاصى امكان پذير است; افرادى كه از ولايت بر موجودات برخوردار باشند; به عبارت ديگر، داراى ولايت تكوينى باشند. ولايت تكوينى، همان قدرت تصرّف و تسلّط بر موجودات است، به گونه اى كه محكوم اراده شخص در پرتو آن ولايت قرار گيرد. چنين قدرت و تسلطى براى هيچ فردى ممكن نيست، جز كسانى كه احاطه وجودى بر آنها داشته باشند. و طبق احاديث واسطه فيض و احاديث نور، مرتبه هستى رسول گرامى اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم) واهل بيت(عليهم السلام)شديدتر و برتر از تمام موجودات در جهان مجرد و ماده است. بنابراين، اعجاز، معلول ولايت تكوينى، و ولايت تكوينى معلول تسلط وجودى است. به عبارت ديگر، اعجاز اثرى است كه از كمال خاص صادر مى شود و كمال خاص يك موجود نشانه مرتبه وجودى اوست. و اين اثر (تصرف در عالم خلقت) از موجودى صادر مى شود كه مرتبه وجودى او بالاتر از مرتبه وجودى هر موجود وابسته به خدا باشد.

لازم به تذكر است كه: اگرچه آنان طبق احاديث واسطه فيض و احاديث نور در آفرينش داراى اولين مرتبه وجودند، لكن ظهور اين اثر در عالم طبيعت ـ كه جهان استعداد و حركت از استعداد به ظهور فعلى مى باشد ـ وابسته به رابطه خاص آن موجود با خداى متعال است كه اين رابطه جز با ترك تعلق كامل از طبيعت و ماديت و وابستگى محض ارادى به خداى بزرگ حاصل نمى شود. محصول اين ترك تعلّق كامل همان عصمت است كه بيانگر تقرّب به خدا و رشد وجودى آن موجود مى باشد. لذا ولايت تكوينى در عالم طبيعت ملازم با عصمت مى باشد.

اشتراک نشریات رایگان

سامانه پاسخگویی