- فضايل اهل بيت (عليهم السلام) از منابع اهل سنت
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- همه صفحات
انسان با توجه به وجود اراده و اختيار در حركت براى تعالى روح، محكوم جبر نيست. بلكه با انتخاب خويش، جهت و كيفيت حركت در آن جهت را مشخص و معين مى كند. بنابراين، به مكتبى نياز دارد كه تناسب كامل با ساختمان وجودى او داشته باشد; مكتبى كه پيام آور محبت بلكه تمامش محبت است و اين، مكتب دين است; دين تمامش حب است. با اين پيام كه انسان از نظام حب خارج نشود. و دين، به كسانى كه از نظام حب خارج شوند به ديد بغض مى نگرد. نگاه اسلام به منافق، ظالم، فاسق و افراد دور از عقل و انديشه، نگاه توأم با بغض و كينه است، زيرا اينان جمال انسانى و الهى راـ كه محور حب است ـ ندارند. اين بغض، لازمه حب به جمال و كمال حق است. بنابراين، تمام دين، حب است و بغض امرى فرعى است.
امام صادق(عليه السلام) فرمود: «دين جز دوستى نيست، براستى خداى عزوجل مى فرمايد: «بگو (اى پيامبر!): اگر خدا را دوست مى داريد، مرا پيروى كنيد; خدا نيز شما را دوست مى دارد[221].»
با توجه به نكات فوق، انسان اگر بخواهد در بعد ارادى و اختيارى با نظام هستى و فعل خداوند متعال همگام باشد، چاره اى ندارد جز اين كه از راهى برود و پيروكسانى باشد كه او را به حب خداوند متعال متصل كنند و به مقام حب الهى در بعد ارادى - در تمام ابعاد زندگى - برسانند.
اسلام كه دين حب و دوستى است راه محبت را رسالت و ولايت قرار داده است. به احاديثى در اين زمينه (از طريق اهل سنت) اشاره مى كنيم:
جابر(رض) گفت: از رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) شنيدم كه فرمود: «براى هرچيزى اساسى است و اساس دين، دوستى ما اهل بيت است[222].»
رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) على(عليه السلام) را مخاطب ساخته و فرمود: «براستى اسلام عريان است; لباس آن تقوا; ولباس فاخر و پرارزش آن، هدايت; زينت آن حيا; ستون آن ورع; معيارش عمل صالح وبنيان واساس آن حب من و حب اهل بيت من است[223].»
سلمان(رض) گفت: رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود: «شخصى مؤمن نمى گردد، مگر اين كه اهل بيت مرا به واسطه محبت من دوست بدارد. عمر بن خطاب عرض كرد: علامت دوستى اهل بيت شما چيست؟ حضرت (صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود: اين; و دست مبارك را بر على(عليه السلام) زدند[224].»
