- فضايل اهل بيت (عليهم السلام) از منابع اهل سنت
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- همه صفحات
به طور كلى، انسان براى خوب زيستن و پيمودن راه رشد، محتاج به شناخت دو نوع مسائل است.
1- مسائل نظرى
2- مسائل عملى
مسائل نظرى، مسائلى هستند كه زيربناى عقيدتى، فكرى، اخلاقى، فرهنگى و... ما را تشكيل مى دهند. در اين گونه مسائل، عقل، به شناخت هستى پرداخته و در نهايت، نتيجه مى گيرد كه: جهان، واقعيت دارد; اين جهان داراى ناظم، مدبّر و آفريننده است. و حتّى به شناخت برخى از صفات خالق نيز نايل شده و مى گويد: او دانا، حكيم، قادر، مطلق و بى نياز است. ولى با همه اينها، عقل، به شناخت مصداق نايل نمى شود. مصداقى چون: خدا كيست؟ آن ناظم و قادر چه كسى است؟ آن هستى مطلق كدام است؟
عقل مى گويد: براى رسيدن به سعادت، بايد طرحى صحيح از زندگى داشته باشى. ولى در شناخت اين كه آن طرح چگونه طرحى باشد و از كجا شروع شود، فرو مى ماند.
عقل مى گويد: بايد در مسير مستقيم حركت كنى تا به مقصد برسى، امّا در شناخت اين كه آن مسير و جاده كدام است و مشخصات آن چيست؟ اظهار عجز و ناتوانى مى كند.
عقل مى گويد: بايد درست عمل كنى تا به نتيجه صحيح برسى و در زندگى، عادل باشى; ولى اين كه درست عمل كردن چگونه است؟ و مصداق عدالت كدام است؟ و چگونه به جزئيات ظلم آشنا شويم تا ظلم و ستمى به ديگران روا نداريم، را نمى تواند پاسخگو باشد. به هر حال، عقل در مسائل نظرى به درك كليات نايل مى شود، امّا در بيان جزئيات ناتوان است.
