- فضايل اهل بيت (عليهم السلام) از منابع اهل سنت
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- همه صفحات
آيه فوق در مورد مباهله پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) با نصاراى نجران به سرپرستى عاقب و سيد نازل شد كه پس از حضور حضرت با اهل بيت(عليهم السلام) قادر به مباهله نشدند.
عامربن سعد از پدرش نقل كرده كه گفت: وقتى كه آيه «ندع أبناءَنا» نازل شد، رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم)، اميرالمؤمنين، فاطمه، حسن و حسين(عليهم السلام) را (به نزد خويش) خوانده و فرمودند: «خدايا اينها اهل من هستند[81].»
4
سيماى اهل بيت(ع) در احاديث
به بيان قرآن مجيد، رسول گرامى اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم) كسى است كه از روى خواهشهاى نفسانى سخن نمى گويد و آنچه بيان مى دارد، وحى است[82]. او مورد اعتماد خداوند در رساندن اسلام است. قرآن كه كلام مستقيم وحى است، حجاب از چهره پاك اهل بيت(عليهم السلام)برگرفت و آنان را به عنوان صراط مستقيم، امام مبين و پاك از هرگونه رجس و... معرفى فرمود. پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) به نزول آيات و تفسير آنها در مورد اهل بيت(عليهم السلام) اكتفا نكرد بلكه براى بستن راه هرگونه بهانه در باره اطاعت از آنان و احترام گذاشتن به مقام بلند آنها (به عنوان حجج اللّه و انسانهايى كه الگوى در عمل و انديشه اند) در موقعيت هاى مناسب به بيان فضايل انسانى و معنوى اهل بيت(عليهم السلام)پرداخت و مقامشان را در نزد خداوند براى امّت اسلام روشن ساخت.
در اين جا به بيان برخى احاديث وارده از اهل تسنن و مورد تأييد شيعه مى پردازيم.
اين احاديث به طور تفصيل در كتاب «احقاق الحق» (ج 9) با سندهاى مختلف و به نقل از كتب مختلف اهل سنت جمع آورى شده است.
در روز قيامت از دوستى اهل بيت(عليهم السلام) سؤال مى شود
ابن عباس -رضى اللّه عنه- گفت: رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود: «بنده در روز قيامت از جاى خود حركت نمى كند تا اين كه از چهار چيز سؤال مى شود: از عمرش كه در چه راهى فانى شده است; از بدنش كه در چه كارهايى فرسوده شده است; از مالش كه در چه راهى انفاق شده و از كجا به دست آمده است; و از دوستى اهل بيت(عليهم السلام)[83].»
