- فضايل اهل بيت (عليهم السلام) از منابع اهل سنت
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- همه صفحات
امت اسلام بايد امتى واحده باشد. به اين معنا كه همگى در جاده صحيح اسلام حركت كنند. و آنچنانكه اسلام مى گويد، بينديشند و عمل كنند. اين مطلبى است كه مورد اتفاق تمام فرق اسلامى است. امّا مشكل، شناخت جاده صحيح اسلام است; مشكل، فهم صحيح داشتن از اسلام است. چنگ زدن به حبل الله فهم درست اسلام و معرفت حقيقى اسلام است. امّا فهم صحيح را چه كسى به امت اسلام مى دهد؟ مسلّم كسانى كه صراط مستقيم، راهنما به سوى حق و حقيقت، سلم و راه امان و همتاى قرآن هستند. كه همانا اهل بيت پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) مى باشند.
در برخى از احاديث كه راجع به ثقلين وارد شده، از قرآن به «حبل الله» تعبير شده است. و اهل بيت(عليهم السلام) عدل قرآن مى باشند و از اين رو حبل اللّه نيز هستند. چنانكه احاديث و رواياتى نيز بدان تصريح دارد.
سعيد بن جبير از ابن عباس ـ رضى اللّه عنهماـ نقل كرده كه گفت: در محضر پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) بوديم. شخص اعرابى وارد شد و از رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) سؤال كرد: حبل اللّه در «واعتصموا بحبل اللّه» كه بايد بدان چنگ بزنيم چيست؟ پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) دست مبارك خود را بر دست اميرالمؤمنين، على(عليه السلام) زد و فرمود: به اين چنگ بزنيد كه او ريسمان محكم خداست[60].
از امام باقر(عليه السلام) روايت شده كه در تفسير آيه «واعتصموا...» فرمود: «ما ريسمان الهى هستيم[61]».
«ألم تركيف ضرب الله مثلاً كلمةً طيبة كشجرة طيبة أصلها ثابت و فرعها في السّماء تؤتي أكلها كلَّ حين بإذن ربّها...[62]»
آيا نمى نگرى كه خداوند چگونه مثل زده و فرموده است كه كلمه طيب و پاك مثل درخت طيب است كه اصلش ثابت و فرع آن در آسمان است...
عبدالرحمن بن عوف مى گويد: از رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) شنيدم كه فرمود: «درخت، من هستم و فاطمه(عليها السلام) فرع آن; و على(عليه السلام) بارور كننده آن; و حسن و حسين(عليهما السلام) ميوه آن و پيروان ما برگهاى آن مى باشند. و ريشه درخت در بهشت عدن و باقى مانده آن در بقيه بهشتهاست[63].»
