- فضايل اهل بيت (عليهم السلام) از منابع اهل سنت
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- همه صفحات
وشيعه آنطوركه برخى ازعلماى ماادعا مى كنند، فارسيان و مجوسيانى نيستند كه عمرمجد وعزّت وعظمتشان رادر جنگ قادسيه شكست وازاين روى آنان رادشمن داشته وكينه شان رابه دل مى گيرند.
و اين نادانان و جاهلان را پاسخ دادم كه تشيّع و پيروى از اهل بيت پيامبر، مخصوص فارس و ايرانيان نيست بلكه شيعيان در عراق، حجاز، سوريه و لبنان نيز وجود دارند و همه اينها عرب اند و همچنين شيعيان در پاكستان، هند، آفريقا و آمريكا هستند و همه اينها نه عرب اند و نه فارس.
واگر شيعه رامنحصر درايرانيان بدانيم، حجّت عليه ما قاطع تر مى شود زيرا درمى يابيم كه ايرانيان معتقدبه ائمه دوازده گانه اند در حالى كه اين امامان همه از عرب واز قريش وبنى هاشم، خاندان پيامبر هستند، پس اگرايرانيان متعصّب وناسيوناليست بودند اعراب را دشمن مى داشتند ـ همانگونه كه بعضى ادعامى كنند ـ وبى گمان سلمان فارسى راامام خود قرار مى دادند چراكه او ايرانى است ويكى از بزرگان اصحاب نيز مى باشد كه شيعه وسنّى به قدر ومنزلتش اقرار واعتراف دارند.
ولى ازآن سوى مى بينيم كه اهل سنّت، درامامت خود، پيروى از ايرانيان كرده اند چرا كه بيشتر امامانشان از فارس است مانند ابوحنيفه، امام نسائى، ترمذى، بخارى، مسلم، ابن ماجه، رازى، امام غزالى، ابن سينا، فارابى وبسيارى ديگر كه اكنون جاى بحث آن نيست، پس اگر شيعيان از فارس بوده وعمربن خطاب را ردمى كنند كه مجد وعظمتشان را درهم شكسته است، چگونه تفسير مى كنيم مخالفت شيعيان عرب و غيرايرانى را بااو، لذااين ادعا، مستند به هيچ دليل درستى نيست، بلكه اينان كه با عمرمخالفت مى كنند به اين دليل است كه او نقش مهمى رادر دور كردن اميرالمؤمنين حضرت على بن ابى طالب از خلافت، پس از رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) بازى كرد كه در نتيجه چه فتنه ها و مصيبتها ومحنت ها براين امّت باريده وكافى است كه پرده از ديدگان هر پژوهنده آزاده اى بالا رود تا حقيقت براى او روشن شده و آنگاه، بى آنكه هيچ دشمنى از پيش داشته، با او مخالف گردد.
ولى شيعيان ثابت قدم مانده، صبر كردند واستقامت ورزيدند و به حق دست يازيدند و تا امروز تاوان اين صبر و استقامت را پرداخته و در برابر سرزنشهاى هيچ سرزنش كننده اى، ترس و واهمه به خود راه نمى دهند، و من قاطعانه مى گويم اگر هر يك از علماى ما با علماى آنها بنشيند و بحث و مجادله كند، از بحث خارج نمى شود مگر اينكه به همان هدايتى كه آنها از آن برخوردارند، بهره مند خواهد شد.
