- فضايل اهل بيت (عليهم السلام) از منابع اهل سنت
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- همه صفحات
1. فهميدم كه عمل به مذهب شيعه مجزى و كفايت كننده است و بدون شك سبب برائت ذمه مى شود. و بسيارى از علماى اهل سنّت از سابقين و لاحقين به اين مطلب فتوا داده اند; از جمله آنها، همكار ما شيخ محمود شلتوت (ره) استاد دانشگاه الزهرا فتوا داد; فتوايى كه در جهان اسلام منتشر شد.
2. با دليلهاى قوى و قاطع و حجتهاى حق و ثابت و روشن ـ چون خورشيدى كه در اواسط روز ساطع و درخشنده است و فقط پرتو نور اوست كه وجود دارد ـ حق بودن مذهب اهل بيت(عليهم السلام) نزد من ثابت شد. واين، تنها مذهبى است كه شيعه آن را از اهل بيت و آنها از جدشان رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) و او از جبرئيل با عظمت گرفته است.
3. وحى در خانه اهل بيت(عليهم السلام) بوده و اهل بيت آگاهتر و عارفتر از غير خودشان به آنچه در خانه هست مى باشند.
4. بسيارى از آيات وارده در قرآن مجيد، كه بر مدعاى ما دلالت دارد[299].
5. بسيارى از احاديث واخبار رسيده از پيامبر بزرگ(صلى الله عليه وآله وسلم) كه برهان گويا و روشنى بر اين مطلب است. و دو فرقه (سنى و شيعه) در كتابهايشان به بيان آنها پرداخته اند.....و دلايل بسيارى از كتاب «الشيعه و حجتهم فى التشيع» آورده ايم، به آنچه در آنجاست مراجعه كن كه تو را كفايت مى كند. نيز به كتاب «المراجعات» رجوع نما، بخصوص به مراجعه چهارم. آنچه كه تو را قانع سازد خواهى يافت، اگر منصف باشى و الاّ عذر تو جهل توست.
مناظرات بين من وبرخى از علماى شيعه
از جمله عواملى كه مرا به مذهب شيعه دعوت كرد، مناظره هاى بسيارى بود كه بين من و برخى از علماى شيعه انجام گرفت. و در حال مباحثه، نفس خود را مغلوب مى يافتم; ولى آن را بر خود هموار ساخته، دفاعى مغلوبانه مى كردم.با توجه به اينكه من به حمدالّه اطلاع گسترده و علم وافرى در مذهب شافعى و غير آن داشتم، زيرا حدود41 قرن نزد علماى بزرگ و بزرگانى كه بر كرسى استادى الازهر نشسته بودند، شاگردى كردم، در اين مباحثات براى من گواهيهاى قطعى حاصل شد. چنانكه بيان داشتم.
