* زمين سرد شد و خورشيد از حركت ايستاد.
* جنّ و انسان به گريه آمدند.
* فرشته ها و ملائك، شيوَنشان عرش را به لرزه درآورد.
* جمادات، نباتات و حيوانات به سوگ نشستند.
* از آسمان خون باريد.
به اين ترتيب، عالم عزادار شد و خداوند متعال، خود صاحب عزا شد.
گرد و غبار شديدى آسمان كربلا را فرا گرفت و روز مثل شب تاريك شد. باد سرخى با شدت تمام مى وزيد و از هيچ كس اثرى به چشم ديده نمى شد. مردم گمان كردند كه عذاب الهى بر آنها فرود آمده، اما ساعتى چنين بود و آن گاه هوا روشن شد.
در روايتى حضرت على(عليه السلام) فرمود: «هر چيزى براى مظلوميّت حسين گريه خواهد كرد، حتّى حيوانات وحشى صحراها، ماهيان درياها، پرندگان آسمان، آفتاب، ماه، ستارگان، آسمان، زمين، مؤمنين، جِنّ و اِنس و جميع فرشتگان آسمان ها و زمين ها و بهشت و مالك و حاملينِ عرش، از آسمان خون و خاكستر مى بارد.» سپس فرمود: «پس لعنت خدا بر قاتلينِ حسين واجب شد.»
