روزهاى جمعه معمولاً در منزل ايشان تا ظهر مجلسى منعقد است و عده زيادى از دوستان و ارادتمندان ايشان از هر طائفه و صنفى حضور مى يابند اتفاقاً در يكى از روزهاى جمعه كربلايى كاظم بر ايشان وارد مى شود و يا قبلاً وارد شده بود و در جلسه حضور پيدا مى كند آقاى آية اللّه زاده راجع به موهبت الهى كه نصيب اين مرد شده صحبت مى كند و عده زيادى از حضّار مجلس او را مورد آزمايش قرار مى دهند و قرآن هاى چاپ مختلف و حتى قرآن هاى خطى كوچك و بزرگ در مجلس آورده مى شود و هر كس كه قرآنى در نزد خود داشته است و حتى قرآن هاى جيبى را بيرون مى آورند و علاوه بر اينكه او را به خواندن آيات مختلفه از سوره هاى مختلف آزمايش مى كنند و مثلاً از او مى پرسند كه «لعلكم تفلحون» در آخر چند آيه است او بدون تفكر جواب مى دهد و نيز بعضى ها عمداً آيه اى را تغيير مى دهند او مى گويد اين نحو غلط است و هر آيه را در هر قرآنى به هر نحو از او مى خواهند فوراً قرآن را مى گيرد و به همان ترتيب كه گفتيم باز مى كند و نشان مى دهد. در آن روز حتى اشخاصى كه نوعاً منكر اين گونه خوارق عادات هستند با آزمايش هاى گوناگون وى را امتحان مى نمايند و موجب اعجاب همه مى شود.

جناب آقاى ابوالحسن رضوى در آن روز در آن مجلس حضور داشته داستان را براى بنده نقل كردند كه نتوانستم با ذكر افرادى كه در آن مجلس حضور داشتند و سؤالاتى كه كرده بودند منكر موضوع شوم، راستش تسليم به قبول اين امر هم نشدم و گفتم تا خودم نبينم نمى توانم خود را قانع سازم نه از جهت انكار بلكه به مفاد «ولكن ليطمئن قلبى».

بنده كربلايى كاظم را به منزل جناب آقاى رضوى آوردم و او را به انواع و اقسام امتحانات آزمايش نمودم آيه اى را غلط خواندم وى مى گفت نه اين درست نبود و اينطور است تعداد جمله هاى مكرّره در يك سوره را از او مى پرسيدم فوراً مى گفت چند تا است چندين نوع قرآن به چاپهاى مختلف را حاضر نمودم و از اواسط و اوايل و اواخر قرآن آيه اى را در نظر گرفتم و مى خواندم و قرآن را به او مى دادم بلافاصله آن را مى گشود و آيه منظور را نشان مى داد به طورى كه من دچار حيرت مى شدم. براى شب سه شنبه كه معمولاً در خانه جناب آقاى رضوى مجلس روضه منعقد است و معاريف و محترمين حضور مى يابند كربلايى كاظم را دعوت نمودم از طرف چندين نفر مورد آزمايش قرار گرفت كه همگى دچار حيرت شدند زيرا اگر چه حافظ قرآن شايد بسيار باشند ولى به اين نحو كه بدون تأمّل بگويد آيه چندم فلان سوره است و يا فلان جمله چند بار در قرآن تكرار شده، و پيدا كردن هر آيه را فوراً آن هم از چنين شخص عامى و بى سواد شايد منحصر به فرد باشد.^[22]