متن کتاب های موسسه در راه حق (آزمایشی)

در این قسمت که به صورت آزمایشی راه اندازی شده متن کتاب های موسسه جهت مطالعه آنلاین مخاطبان گرامی قرار داده می شود.

شما میتوانید از لیست پایین متن تعدادی از کتاب ها را مطالعه فرمایید.

وقتى در دل او، خدا از هر چيز بزرگتر باشد و برتر از آنكه به وصف آيد، ناچار بايد از مناجات با چنين خدايى لذّت ببرد و مشتاق ياد او و انس با او و خلوت با پروردگار باشد. اگر در دل خود لذّت و اشتياقى نيافت، اين نشانه اشكالى در حقيقت تكبير و تسبيح اوست و مشكل قلبى دارد. وقتى مى گويى (اشهدُ اَن لا اله الاّ اللّه» وقتى توحيد واقعى است كه دلت نيز بر آن گواهى دهد. اگر دل به توحيد شهادت دهد، توحيد قلبى به اعضا و اندام و اعمال هم جريان مى يابد. ولى اگر قلب، با شهادتِ زبانى همراه نباشد، اين نوعى نفاق است، نه توحيد ناب.

نماز شب خوان بايد در اين معارف زياد بينديشد، تا تفكر فراوان، به او حالِ ذكر و دعا بدهد.

تناسب حال ظاهرى با حال درونى مهم است و بايد متناسب باشد وگرنه خنده دار خواهد شد. كسى كه در حال قيام براى نماز هم خواب است و از ذكر خدا دلمرده است و در ياد دنيا غرق است، سزاوار نيست كه به كارهايى در نماز دست بزند كه مخصوص دلهاى زنده و حالات والاو عرفانى است، مثل آنان كه دستهايشان را به گردن مى بستند، تا حال عبوديّت خويش را نشان دهند. اگر  حالت باطنى با هيئت ظاهرى ناهماهنگ باشد، گاهى هم چنين كارهايى زيانبار   است.

آنان كه به عبادت مى پردازند، گفته ها و عملهايشان سه گونه است:

1. گروهى سخن و عملشان ريشه در حالت و صفت قلبى آنان دارد. مثلا دلى كه در داغ مرگ فرزند سوخته باشد، خواه ناخواه به نوحه و گريه و اظهار اندوه مى انجامد و اين اشك و ناله، جوششى از قلب گداخته از غم است. كسى هم كه دلسوخته فراق و هجران است، ناله دورى و آواى عشق و شوق سر مى دهد و زبان حالش چنين است:

چون شب آمد، همه را ديده بيارامد و من *** گويى اندر بنِ مويم سر نشتر مى شد

همچنين كسى كه احساس كند محبوبش او را مى بيند و از حال او خبر دارد، خواه ناخواه اظهار ناله و راز و نياز و فروتنى مى كند و خود را به خاك مى افكند و چهره بر خاك مى گذارد. هر چه محبوبش بزرگتر و احساس گناهش بيشتر و عشق معشوق در دل عاشق افزون تر باشد، اين اظهار محبت و ناليدن بيشتر خواهد بود.

 

 

اشتراک نشریات رایگان

سامانه پاسخگویی