از ديرباز، حرم آن پيامبر الهى زيارتگاه عاشقان و عالمان و فاضلان بوده است. آبى در نزديكى آن جريان دارد كه به آب «چكّه بار» معروف است و بسيارى از بيماران، با نوشيدن آن شفا يافته اند. مى گويند: اين آب، بر اثر برخورد عصاى اشموئيل ظاهر گشته است.
اين مرقد را اداره اوقاف و امور خيريه شهرستان ساوه سرپرستى مى كند.
حضرت حَيَقوق
در احاديث و كتب اسلامى نام آن بزرگوار به صورت حَيَقُوقْ ـ به فتح «ح» و «ى» ـ اما در عهد عتيق، حَبَقُوق، به فتح «ح» و «ب» ضبط شده است. حبقوق در زبان عبرى، يعنى كسى كه در آغوش كشيد.[17]
تويسركان شهرى در يكى از دره هاى خوش آب و هواى كوه الوند، با قدمتى بسيار، پذيراى يكى از انبياى الهى شده است. حيقوق نبى يكى از پيامبران بنى اسرائيل و نگهبان معبد سليمان در اورشليم بوده و نامش در عهد عتيق آمده است. وى به هنگام حمله بُخْتُنَصّر و بابليان، با حضرت دانيال و عده اى ديگر به اسارت درآمد و سالهاى درازى در زندان بابل به سر برد. پس از فتح بابل به دست كوروش هخامنشى و آزادى زندانيان، به ايران آمد و در اكباتان (يا همدان) مسكن گزيد و پس از مرگ، در تويسركان مدفون شد. وى بعثت خاتم الانبياء(صلى الله عليه وآله وسلم) را بشارت داده است.[18]
صاحب كتاب قاموس مقدس او را يكى از دوازده پيغمبر غير اولوالعزم مـى داند. وى در حدود دو هزار و ششصد سال قبل مى زيسته كه با پادشاهى يهوياقيم و صدقيا، پادشاهان يهود در منطقه اورشليم، همزمان بوده است.[19]
وقتى امام رضا(عليه السلام)، به هنگام بحث و احتجاج با علماى دينهاى مختلف نزد مأمون، با رَأْسُ الْجالوت، رئيس عالمان يهودى، بحث مى كند از حيقوق نام مى برد.[20] در دعاى اُمّ داوود نيز، از حضرت حيقوق نام برده شده است.[21]
بيشتر مردم تويسركان در مورد شخصيت صاحب اين مقبره، اطلاعات كافى نداشتند ; ولى بر اثر ارشاد و تذكّر روحانيان، بخصوص مرحوم آية الله خالصى زاده بدان توجه كردند و از آن تاريخ به بعد، احترام شايسته اى از آن به عمل آوردند و در چند سال اخير، به مرمت و بازسازى و توسعه محوطه آن پرداختند و ضريحى روى قبر نصب كردند. آرامگاه تا چند سال پيش فاقد محوطه بود و حد و مرز مشخصى نداشت و زمين اطراف بقعه با وضع يكنواخت، به اراضى زراعى اطراف متصل بود; ولى در سال 1369 بر اثر كاوش باستان شناسان سازمان ميراث فرهنگى كشور، محوطه اصلى آرامگاه به صورت قلعه اى باستانى كشف شد.[22]
