قُلْتُ: يا رَسُولَ اللّهِ فَاِنْ كان فيهِ ذاكَ الَّذى يُذْكَرُ بِهِ.

قالَ: اِعْلَمْ اَنَّكَ اِذا ذَكَرْتَهُ بِما هُو فيهِ فَقَدِ اغْتَبْتَهُ وَ اِذا ذَكَرْتَهُ بِما لَيْسَ فيهِ فَقَدْ بَهَتَّهُ.

اى ابوذر: ناسزا گفتن به مؤمن فسق است و مقاتله با او كفر است و خوردن گوشت او (به غيبت) از معصيت هاى خدا است و احترام مال او مانند احترام خون اوست.

گفتم: يا رسول اللّه غيبت چيست؟ فرمود: (غيبت آن است) كه در باره برادر دينى ات سخنى بگوئى كه از آن بدش مى آيد، گفتم: يا رسول اللّه اگر آنچه درباره او گفته مى شود در او موجود باشد؟ فرمود: بدان كه اگر آنچه را كه در او هست بگوئى غيبت او را كرده اى، و اگر آنچه را كه در او نيست بدو نسبت دهى بر او بهتان زده اى. (و تهمت روا داشته اى.)

.129 يا اَباذَرٍّ: مَنْ ذَبَّ عَنْ اَخيهِ الْمُسْلِمِ (اَلْمُؤْمِنِ) الْغيبَةَ كانَ حَقّاً عَلىَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ اَنْ يُعْتِقَهُ مِنَ النّارِ.

اى ابوذر: هركس از غيبت برادر مسلمان (مؤمن) خود جلوگيرى نمايد بر خداى عزّ و جلّ است كه او را از آتش جهنّم آزاد سازد.

.130 يا اَباذَرٍّ: مَنِ اغْتيبَ عِنْدَهُ اَخُوهُ الْمُسْلِمُ وَ هُوَ يَسْتَطيعُ نَصْرَهُ فَنَصَرَهُ، نَصَرَهُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ فِى الدُّنْيا وَالآخِرَةِ، فَاِنْ خَذَلَهُ وَ هُوَ يَسْتَطيعُ نَصْرَهُ خَذَلَهُ اللّهُ فِى الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ.

اى ابوذر: هر كس كه پيش او از برادر مسلمانش غيبت شود و او توانائى يارى او را داشته و به او يارى كند خداوند عزّوجلّ او را در دنيا و آخرت يارى كند ولى اگر از يارى او خوددارى نمايد با اينكه بر آن توانا باشد خدا در دنيا و آخرت يارى خود را از او بازدارد.