قالَ: فى اِنْتِظارِ الصَّلوةِ خَلْفَ الْصَلوةِ.
يا اَباذَر: اِسْباغُ الْوُضُوءِ فى الْمكارِهِ مِنَ الْكَفّاراتِ وَ كَثْرَةُ الاِْخْتِلافِ اِلَى الْمَساجِدِ فَذالِكُمُ الْرِباطُ.
اى ابوذر: آيا ميدانى كه اين آيه «اِصبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا...» در چه مورد نازل شده است.
گفتم: نه، پدر و مادرم فداى تو باد، فرمود: درباره انتظار بردن (اول وقت) نماز است پس از نماز (ديگر).
اى ابوذر: وضو را به طور كامل ساختن در ناگواريها (مانند سردى هوا) از كفّارات گناهان است و زياده و بسيار به مسجدها رفتن همين ها رِباط است (كه در آيه اى كه گفته شد به آن امر شده است.)
.101 يا اَباذَرٍّ: يَقُولُ اللّهُ تَبارَكَ وَ تَعالى: اِنَّ اَحَبَّ الْعِبادِ اِلىَّ الْمُتَحابُوْنَ بِحَلالى[13](مِنْ اَجْلى) الْمُتَعَلَّقَةُ قُلُوبُهُمْ بِالْمَساجِدِ وَ الْمُسْتَغْفِرُونَ بِالاَْسْحارِ اُولئِكَ اِذا اَرَدْتُ بِاَهْلِ الاَْرْضِ عُقُوْبَةً ذَكَرْتُهُمْ فَصَرَفْتُ الْعُقُوبَةَ عَنْهُمْ.
اى ابوذر: خداى بزرگ و بلند مرتبه مى فرمايد كه محبوب ترين بندگان پيش من كسانى هستند كه (با حلال من) يا از جهت من (بخاطر من) با يكديگر محبت و دوستى مى نمايند و دلهاى آنان با مساجد پيوند دارد و در سحرگاهان به استغفار مى پردازند، آنان كسانى هستند كه اگر بخواهم به اهل زمين عقوبتى متوجّه سازم به خاطر آنان عقوبت را از ايشان باز مى دارم.
.102 يا اَباذَرٍّ: كُلُّ جُلُوس فِى الْمَسْجِدِ لَغْوٌ اِلاّ ثَلاثَةً: قَراءَةُ مُصَلٍّ، اَوْ ذِكْرُاللّهِ، اَوْ سائِلٌ عَنْ عِلْم.
اى ابوذر: هرگونه نشستن در مسجد لَغو و بى فايده است مگر در سه حال: يا در حال نماز مشغول قرائت قرآن باشد، يا به ياد خدا ذكر بگويد، يا به آموختن دانش (دين) اشتغال ورزد و بپرسد.