93. يا اَباذَرٍّ: ما مِنْ شَىْء اَحَقُّ بِطُولِ السِّجْنِ مِنَ اللِّسانِ.

اى ابوذر: براى زندان طولانى هيچ چيز سزاوارتر از زبان نيست.

.94 يا اَباذَرٍّ: مِنْ اِجْلالِ اللّهِ تَعالى اِكْرامُ ذِى الشَّيْبَةِ الْمُسْلِمِ وَ اِكْرامُ حَمَلَةِ الْقُرْانِ الْعامِلينَ وَ اِكْرامُ السُّلْطانِ الْمُقْسِطِ.

اى ابوذر: از (مصاديق) بزرگداشت و تعظيم خداى تبارك و تعالى: احترام به پيرمرد ريش سفيد مسلمان و احترام به حاملان قرآن كه بر طبق دستورات آن رفتار مى نمايند و احترام به سلطان دادگر است.

.95 يا اَباذَرٍّ: ما عَمِلَ مَنْ لَمْ يَحْفَظْ لِسانَهُ، يا اَباذَرْ لا تَكُنْ عَيّاباً وَ لا مَدّاحاً وَلا طَعّاناً وَ لا مُمارِياً.

اى ابوذر: كسى كه زبانش را (از بدى) نگهدارى نكند، عمل (خيرى و خوبى) براى او نيست، اى ابوذر: عيب جُو و ثناخوان و طعنه زن و ستيزه جو مباش.

.96 يا اَباذَرٍّ: لا يَزالُ الْعَبْدُ يَزْدادُ مِنَ اللّهِ بُعْداً ما ساءَ خُلْقُهُ.

اى ابوذر: مادام كه بنده اى سوء خلق دارد. (بداخلاقى مى كند) از خدا دورتر مى شود.

.97 يا اَباذَرٍّ: الْكَلِمَةُ الطَيِّبَةُ صَدَقَةٌ وَ كُلُّ خُطْوَة تَخْطُوها اِلى الصَّلواةِ صَدَقَةٌ.

اى ابوذر: سخن پاك (از گناه و بدى) صدقه است و هر قدم كه به سوى نماز (جماعت و مسجد) بر ميدارى صدقه است (براى خداست و ثواب صدقه دارد.)