اى ابوذر: همنشين نيكو بهتر از تنهايى است و تنهايى بهتر از همنشين بد است و بيان خير بهتر از سكوت و سكوت بهتر از بيان و گفتار شر است.

.89 يا اَباذَرٍّ: لا تُصاحِبْ اِلاّ مُؤْمِناً وَ لا يَاْكُلْ طَعامَكَ اِلاّ تَقِىٌّ وَ لا تَاْكُلْ طَعامَ الْفاسِقينَ، يا اَباذَرٍّ: اَطْعِمْ طَعامَكَ مَنْ تُحِبُّهُ فِى اللّهِ وَ كُلْ طَعامَ مَنْ يُحِبُّكَ فِى اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.

اى ابوذر: همنشينى مكن جز با افراد با ايمان و طعام تو را جز شخص پرهيزكار نخورد، تو نيز طعام افراد فاسق را نخور. اى ابوذر: به كسى طعام خود را بخوران كه در راه خدا او را دوست مى دارى تو نيز طعام كسى را بخور كه تو را در راه خداى عزّوجلّ دوست مى دارد.

.90 يا اَباذَرٍّ: اِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ عِنْدَ لِسانِ كُلِّ قائِل فَلْيَتَّقِ اللّهَ اِمْرُءٌ وَلْيَعْلَمْ ما يَقُولُ.

اى ابوذر: خداوند عزّوجلّ نزد زبان هر گوينده اى است، پس بايد سخن گو از خدا بترسد و بايد بداند چه مى گويد.

.91 يا اَباذَرٍّ: اُتْرُكْ فُضُولَ الْكَلامِ وَ حَسْبُكَ مِنَ الْكَلامِ ما تَبْلُغُ بِهِ حاجَتَكَ.

اى ابوذر: از گفتن سخنان زائد و لَغو خوددارى كن، تو را از سخن همان بس كه رفع احتياجت را بنمايد.

.92 يا اَباذَرٍّ: كَفى بَالْمَرْءِ كِذْباً اَنْ يُحَدِّثَ بِكُلِّ ما يَسْمَعُ.

اى ابوذر: در دروغگو بودن كافى است كه شخص هرچه مى شنود نقل نمايد.