شيخ سعدى گفته است: كارها به صبر و تأمّل برآيد و مُسْتَعْجَلْ به سر درآيد.
به چشم خويش ديدم در بيابان *** كه آهسته سَبَق برد از شتابان
سمند باد پا[4]، از تك فروماند *** شتربان همچنان آهسته مى راند
كَلِمَةٌ فىِ ذَمِّ الْغَضَبِ
] نكوهش غضب [
تا توانى غضب مكن و خود را به زيور حِلْم مُحلّى كن.
بدان كه: غضب كليد هر زشتى و بدى است، و بسا باشد كه شدّتِ آن، باعث مرگ مفاجاة شود.
در حديث نبوى(صلى الله عليه وآله وسلم) است: كه غضب ايمان را فاسد مى كند، چنان كه سركه عسل را فاسد مى كند.[5] و بس است در مذمّتِ غضب، تأمّل در افعالى كه از شخص غضبناك سر مى زند.
كَلِمَةٌ فىِ الْحِلْمِ
] ستايش بردبارى [
«حِلم» عبارت است از تأنّى و ضبط نَفْس به حيثيّتى كه قوّه غضبيّه به آسانى او را حركت ندهد، و مكارهِ روزگار به زودى او را مضطرب نگرداند.