كَلِمَةٌ فىِ حِفْظِ السِّرِّ

] حفظ سرّ [

اى برادر! رازى كه پنهان خواهى با كسى در ميان منه، اگر چه دوست مخلص باشد كه آن دوست را دوستان بسيار است و همچنين مسلسل، و دانايان گفته اند: كُلُّ سِرٍّ جاوَزَ الاِْثْنَيْنِ شاعَ: يعنى هر سرّى كه از دو نفر تجاوز كرد شايع شد. يا آنكه هر چه از ميان دو لب خارج شد شايع شد.

اگر آرام خواهى در اين آب و گل *** مگو تا توانى به كس راز دل

كَلِمَةٌ فىِ ذَمِّ النَّميمَةِ

] نكوهش سخن چينى [

نمّامى يعنى: سخن چينى كردن، به گفتن يا نوشتن يا صراحت يا اشاره، و آن رذل ترين صفات خبيثه است. و ثُلْث عذاب قبر به واسطه اين صفت است^[38] بلكه از كلام الهى استفاده كرده اند كه: نمّام اولاد حرام است.

هر كس حقيقت اين صفت خبيثه را بشناسد مى داند كه «سخن چين» بدبخت ترين مردمان و خبيث ترين ايشان است.

ميان دو كس جنگ چون آتش است *** سخن چين بدبخت هيزم كش است