از هر جهت مراعات كن ايشان را كه نيكى با همسايگان باعث زيادتى عمر و آبادى ديار مى گردد.

و از اهل بيت عصمت(عليهم السلام) تأكيد و توصيه بسيار در باب همسايگان شده.^[34]

كَلِمَةٌ فىِ ذَمِّ اِظْهارِ الْعُيُوبِ

] نكوهش عيب جوئى و اظهار عيوب [

عيب جوئى مردم كردن از علامات خباثت نفس و دِنائت طبع و عيبناك بودن است. چون هر عيبدارى، طالب اظهار عيوب مردم است.

در حديث نبوى(صلى الله عليه وآله وسلم) است: كه هر كس ظاهر كند عمل ناشايست كسى را مثل آن است كه خود به جاى آورده^[35].

به تجربه ثابت است كه هر كس بناى عيب جوئى مردم نهاد، ايشان را رسوا كرده و خود را بى اعتبار.

پس احمق كسى است كه خود به هزار عيب آلوده، و سر تا پاى او را معصيت فرو گرفته، چشم از عيب خود پوشانيده و زبان به عيوب مردم گشاده است.

همه حمّال عيب خويشتنند *** طعنه بر عيب ديگران چه زنند

حضرت اميرالمؤمنين(عليه السلام) در يكى از كلمات خود چنين مردمانى را كه جستجوى عيب مردم مى كنند و آن را نقل مى نمايند و از خوبى ايشان نقل نمى كنند، تشبيه فرموده به مگس كه جستجوى جاهاى فاسد و كثيف بدن را مى كند و به روى آن مى نشيند و جاهاى صحيح بدن را كارى ندارد^[36].

قال اميرالمؤمنين(عليه السلام) : اَكْبَرُ الْعَيْبِ اَنْ تَعيبَ ما فيكَ مِثْلُهُ.^[37]