كَلِمَةٌ فىِ الاِْجْتِنابِ عَنِ الْحَرامِ
] پرهيز از مال حرام [
از مال حرام اجتناب كن كه آن اشدّ انواع مهلكات، و اعظم موانع و اصول به سعادات است. و اكثر مردمى كه از فيوضات محروم ماندند به واسطه آن شد.
آرى، دلى كه از لقمه حرام روئيده شدكجا وقابليّت او از عالم قدس كجا؟! پس طالب نجات بايد از تحصيل حلال دست نكشد و دست و شكم خود را به هر غذائى نيالايد، و از ظلم و عدوان و خيانت در امانت و غَدر و مكر و حيله و غصب و دزدى و كم فروشى و رشوه و رباء و غير اينها اجتناب كند و لباس ورع و تقوى را بر خود بپوشاند وَ لِباسُ التَّقْوى ذلِكَ خَيْرٌ.
كَلِمَةٌ فىِ ذَمِّ الَتَّكَلُّمِ بِما لا يَعْنى
] نكوهش سخن بى فايده گفتن [
اى برادر من! تا توانى مُهر سكوت بر لب زن و دورى كن از خوض در باطل و سخنان بى فايده و فضول، كه آن باعثِ تضييع اوقات است، كه سرمايه تجارت و نجات است.
پس هان اى برادر! وقت تهيّه سفر عقبى از آن تنگ تر و كاروان عمر را از آن شتاب بيشتر است كه ما مسافران را فرصت بار بستن باشد، چه جاى فارغ نشستن و سخنان بى فايده گفتن ]به كار بى فايده پرداختن[ ؟!
