بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ

اَلْحَمْدُلِلّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ الصَّلاةُ عَلى مُحَمَّد وَ آلِهِ الطّاهِرينَ.

و بعد چنين گويد اين شكسته بال ضعيف الحال و گرفتار دام اَمانى و آمال، عبّاسُ بْنُ مُحَمَّدْ رِضَا الْقُمىّ، بَصَّرَهُ اللّهُ عُيُوبَ نَفْسِه وَ جَعَلَ مُسْتَقْبَلَ حالِه خَيْراً مِنْ اَمْسِه، كه اين رساله اى است مشتمل بر چند كلمات طريفه، و مواعظ و پندهاى شريفه، اميد كه صاحبان عقل و هوش آن را مجّرد خطوط و نقوش نپندارند بلكه آن را چون دُرِّ گرانبها آويزه گوش نمايند و به مفادّ آن عمل كنند و اين مُجرِم تَبهكار را از دعاى خير فراموش نفرمايند.

كَلِمَةٌ فىِ الْخَوْفِ وَ الْخَشْيَةِ

] خوف و خشيت [

اى عزيز! از خداوند عزّ و جلّ بترس و عظمت و جلال الهى را در نظر دار و پيوسته متفكّر در احوال روز حساب، و متذكّر انواع عذاب باش.

مرگ و صُعُوبت عالم برزخ و مؤاخذه روز قيامت را تصوّر نما، و آيات و اخبار در باب جنّت و نار، و احوال خائفين از اَخْيار را مشاهده كن و بدان كه هر قدر معرفت بنده به عظمت و جلال پروردگار بيشتر و به عيوب خود بيناتر باشد، ترس او از خدا زيادتر مى شود.

و از اين جهت است كه حق تعالى خوف و خشيت ] خود [ را نسبت به علماء داده چنانچه فرموده: اِنَّما يَخْشَى اللّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ.^[1]

و رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود: ترس من از خدا بيشتر است از همه^[2].