متن کتاب های موسسه در راه حق (آزمایشی)

در این قسمت که به صورت آزمایشی راه اندازی شده متن کتاب های موسسه جهت مطالعه آنلاین مخاطبان گرامی قرار داده می شود.

شما میتوانید از لیست پایین متن تعدادی از کتاب ها را مطالعه فرمایید.



[1]ـ امالى صدوق، ص 688، مجلس 86، ح 18 ; علل الشرايع، ص 178 و بحار، ج 43، ص 10، ب 2، ح 1 .

[2]ـ كشف الغمه چاپ اسلاميه 1381 قمرى، ج 2، ص 18 ـ مناقب شهر آشوب چاپ نجف، ج 3، ص 132 ـ بحارالانوار چاپ جديد، ج 43، ص 16 ـ بيت الاحزان محدّث قمى چاپ مطبعه سيد الشهداء قم، ص 12.

[3]ـ مناقب، ج 3، ص 133 ـ بحار، ج 43، ص 16 ـ بيت الاحزان محدّث قمى چاپ مطبعه سيدالشهداء قم، ص 10 ـ 12.

[4]ـ مناقب، ج 3، ص 132 ـ اصول كافى، ج 1، ص 458 (چاپ اسلاميه ـ تهران).

[5]ـ مناقب، ج 3، ص 132 ـ اصول كافى، ج 1، ص 458 (چاپ اسلاميه ـ تهران).

[6]ـ مناقب، ج 3، ص 137 ـ اصول كافى، ج 1، ص 458 (چاپ اسلاميه ـ تهران).

[7]ـ مناقب، ج 3، ص 10.

[8]ـ كشف الغمه، ج 2، ص 4 ـ مناقب شهر آشوب، ج 3، ص 132 ـ منتهى الآمال چاپ مطبوعاتى حسينى تهران، ص 156 ـ بيت الاحزان، ص 4.

[9]ـ كشف الغمه، ج 2، ص 24 ـ بحار، ج 43، ص 4 و 5 و 6 و 54 ـ عيون اخبار الرضا (چاپ تهران ـ انتشارات جهان)، ج 1، ص 116.

[10]ـ سوره احزاب آيه 33.

[11]ـ امالى طوسى چاپ نجف، ج 2، ص 162 و 172 و 212 و بسيارى مواضع و كتب ديگر.

[12]ـ درس سوره قلم آيه 4.

[13]ـ سوره نجم آيه 4.

[14]ـ «شعب ابيطالب» درّه اى كه در كنار مكّه بود كه پيامبر و بستگان او و مسلمين در سالهاى محاصره اقتصادى در آنجا اقامت داشتند. منتهى الآمال، ص 63 ـ 64.

[15]ـ كشف الغمه، ج 2، ص 79 ـ 80.

[16]ـ امالى طوسى، ج 2، ص 84 ـ 85.

[17]ـ مناقب شهر آشوب، ج 2، ص 65 ـ منتهى الآمال محدّث قمى چاپ مطبوعاتى حسينى تهران ـ ص 78، .79

[18]ـ كشف الغمه، ج 2، ص 13.

[19]ـ كشف الغمه، ج 2، ص 6.

[20]ـ امالى طوسى، ج 2، ص 14 ـ 15.

[21]ـ تذكرة الخواص سبط بن جوزى چاپ نجف سال 1383، ص 302 ـ كشف الغمه، ج 2، ص 71.

[22]ـ سفينة البحار، ج 1، ص 380.

[23]ـ تذكرة الخواص، ص 303 ـ و با اندك تفاوت در كشف الغمه، ج 2، ص 78 ـ 79 ـ كامل بهائى جزء دوّم دوم ص 73.

[24]ـ بحار، ج 16، ص 8 و 13.

[25]ـ كشف الغمه، ج 2، ص 77 ـ منتهى الآمال، ص 65 ـ تاريخ يعقوبى چاپ بيروت، ج 2، ص 35.

[26]ـ بنابر برخى روايات ابوطالب يك ماه پيش از خديجه درگذشته است (امالى طوسى، ج 2، ص 79).

[27]ـ امالى طوسى، ج 2، ص 79 ـ منتهى الآمال، ص 63 و 64 و 65 و 136 و 197.

[28]ـ امالى صدوق چاپ بيروت، ص 419 ـ 492، منتهى الآمال، ص 136 ـ فصول المختاره شيخ مفيد، ص 228 ـ 232.

[29]ـ بايد توجه داشت كه چنين نسبتهايى به ابوطالب(عليه السلام) بيشتر در زمان حكومت معاويه و ساير بنى اميه رواج يافت و آنان به جهت دشمنى با امير مؤمنان على عليه السلام چنين دروغهايى را شايع مى ساختند.

[30]ـ امالى طوسى، ج 2، ص 79 ـ 80، مناقب شهر آشوب، ج 1، ص 158 ـ فصول المهمه ابن صباغ مالكى افست از چاپ نجف ص 46.

[31]ـ امالى طوسى، ج 2، ص 80.

[32]ـ امالى طوسى، ج 2، ص 82 ـ 83، مناقب شهر آشوب، ج 1، ص 156 ـ 157 ـ 158، فصول المهمه ص 45 ـ 47.

[33]ـ روضه كافى (چاپ اسلاميه تهران) ص 339.

[34]ـ امالى طوسى، ج 2، ص 84 ـ فصول المهمه ابن صباغ، ص 52.

[35]ـ امالى طوسى، ج 2، ص 84 و 85 مناقب شهر آشوب، ج 1، ص 159.

[36]ـ امالى صدوق، ص 393.

[37]ـ امالى مفيد چاپ افست مكتبه بصيرتى، ص 27 و 38 ـ كامل بهائى (تأليف عمادالدين طبرى) چاپ مكتبه مصطفوى، ص 51 ـ 53 جزء اوّل.

[38]ـ كشف الغمه، ج 2، ص 14 و 24 ـ بحار، ج 43، ص 19 و 26 ـ امالى مفيد، ص 56 ـ امالى صدوق، ص 314 ـ امالى طوسى، ج 2 ص 41 ـ عيون اخبار الرضا(عليه السلام)، ج 2 ص 25 ـ 26 مسندالامام الرضا(عليه السلام)، ج 1، ص 143.

[39]ـ امالى مفيد، ص 13 ـ امالى طوسى، ج 1، ص 83.

[40]ـ بحار، ج 43، ص 36 ـ مناقب شهر آشوب، ج 3، ص 104.

[41]ـ كشف الغمه، ج 2، ص 23.

[42]ـ كشف الغمه، ج 2، ص 24 ـ بحار، ج 43، ص 19 و 26 ـ امالى مفيد، ص 56 ـ امالى طوسى چاپ نجف، ج 2، ص 41 ـ امالى صدوق، ص 314 ـ مناقب شهر آشوب، ج 3، ص 106 ـ 107 ـ عيون اخبار الرضا(عليه السلام)، ج 2، ص 26 و ص 46 ـ 47.

[43]ـ بحار، ج 43، ص 19 ـ خصال صدوق.

[44]ـ بحار، ج 43، ص 20 ـ 19 ـ عيون اخبار الرضا(عليه السلام)، ج 2، ص 62.

[45]ـ بحار، ج 43، ص 36 ـ مناقب شهر آشوب، ج 3، ص 105.

[46]ـ بحار، ج 43، ص 36 ـ مناقب شهر آشوب، ج 3، ص 105.

[47]ـ بحار، ج 43، ص 24 ـ امالى صدوق، ص 394.

[48]ـ بحار، ج 43، ص 24 ـ مناقب، ج 3، ص 105 (بدون ذكر نام راوى).

[49]ـ كشف الغمه، ج 2، ص 13 ـ مسند الامام الرّضاا(عليه السلام) (چاپ مكتبه صدوق تهران 1392 قمرى)، ج 1، ص 142.

[50]ـ كشف الغمه، ج 2، ص 13 ـ امالى مفيد، ص 76 ـ امالى صدوق، ص 25 ـ مناقب شهر اشوب، ج 3، ص 107.

[51]ـ بحار، ج 43، ص 97 و 98 ـ خصال صدوق، ص 412.

[52]ـ بحار، ج 43، ص 97 ـ امالى طوسى، ج 1، ص 42 ـ كشف الغمه، ج 2، ص 19 و 31 ـ اصول كافى، ج 1، ص 461 ـ منتهى الآمال، ص 159.

[53]ـ سوره الرّحمن، آيه 19 .

[54]ـ سوره الرّحمن، آيه 22.

[55]ـ بحار، ج 43 و 32 ـ مناقب شهر آشوب، ج 3، ص 101.

[56]ـ بحار، ج 43، ص 12 ـ معانى الاخبار (چاپ 1379 تهران)، ص 64 ـ علل الشر ايع (چاپ مكتبه طباطبائى قم)، ص 173.

[57]ـ بحار، ج 43، ص 45 ـ مناقب شهر آشوب، ج 3، ص 116.

[58]ـ بحار، ج 43، ص 46 ـ مناقب شهر آشوب، ج 13، ص 116.

[59]ـ سوره نجم، آيه 3 و 4.

[60]ـ بحار، ج 43، ص 39 و 40 ـ كشف الغمه، ج 2، ص 6 ـ مناقب شهر آشوب، ج 3، ص 113.

[61]ـ بحار، ج 43، ص 42 ـ مناقب شهر آشوب، ج 3، ص 114.

[62]ـ سوره نور، آيه 63.

[63]ـ بحار، ج 43، ص 32 و 33 ـ مناقب شهر آشوب، ج 3، ص 102 ـ بيت الاحزان، ص 19.

[64]ـ بحار، ج 43، ص 39 ـ مناقب شهر آشوب، ج 3، ص 112 ـ بيت الآمال، ص 160.

[65]ـ كشف الغمه، ج 2، ص 24.

[66]ـ بحار، ج 43، ص 39 ـ مناقب شهر آشوب، ج 3، ص 112 ـ كنزالفوائد كراجكى (چاپ مكتبه مصطفوى قم)، ص 360 (در قسمت پنجم موسوم به رساله تعّجب) ـ فصول المختاره شيخ مفيد، ص 57.

[67]ـ كشف الغمه، ج 2، ص 24.

[68]ـ امالى صدوق، ص 100 ـ 99 ; بيت الاحزان، ص 31 ; بحار، ج 43، ص 173 ـ 172.

[69]ـ كشف الغمه، ج 1، ص 493 ـ منتهى الآمال، ص 68 در ذكر وقايع سال دوم هجرى.

[70]ـ بحار، ج 43، ص 92 و 93 و 97 و 107 ـ مناقب شهر آشوب، ج 2، ص 29 ـ امالى طوسى، ج 1، ص 42 ـ كشف الغمه، ج 2، ص 31 ـ اصول كافى، ج 1، ص 461 ـ عيون اخبار الرضا(عليه السلام)، ج 1، ص 225.

[71]ـ كشف الغمه، ج 1، ص 477 و 495 ـ مناقب شهر آشوب، ج 2، ص 30 و 31.

[72]ـ بحار، ج 43، ص 124 و 127 ـ كشف الغمه، ج 1، ص 480 و 481 و 483 ـ مناقب شهر آشوب، ج 3، ص 126 و 127 ـ و نيز آسمانى بودن اين ازدواج در امالى صدوق، ص 223 و 237 و 356 و 449 و 450 ـ و در مسند الامام الرضا(عليه السلام)، ج 1، ص 140 ـ 143.

[73]ـ كشف الغمه، ج 1، ص 480 ـ 489.

[74]ـ بحار، ج 43، ص 93 و 111 و 112 ـ امالى طوسى، ج 1، ص 38 ـ و قسمت اخير اين روايت در مناقب شهر آشوب، ج 3، ص 127 هم ذكر شده است.

[75]ـ امالى طوسى، ج 1، ص 39، و نيز در بيت الاحزان، ص 33 ـ 34.

[76]ـ بحار، ج 43، ص 114 ـ مناقب شهر آشوب، ج 3، ص 129.

[77]ـ سوره «والضّحى»، آيه 5.

[78]ـ بحار، ج 43، ص 85 و 86 ـ مناقب شهر آشوب، ج 3، ص 120 ـ منتهى الآمال، ص 161 ـ بيت الاحزان، ص 24 با حذف قسمت آخرت روايت.

[79]ـ روضه كافى (چاپ اسلاميه تهران)، ص 165.

[80]ـ بحار، ج 43، ص 42، ص 82 ـ بيت الاحزان، ص 23.

[81]ـ بحار، ج 43، ص 50 و 51 ـ بيت الاحزان، ص 21.

[82]ـ بحار، ج 43، ص 31 ـ تفسير عياشى (چاپ علميه اسلاميه تهران)، ج 1، ص 171.

[83]ـ بحار، ج 43، ص 134 ـ كشف الغمه، ج 1، ص 492 ـ بيت الاحزان، ص 37.

[84]ـ بحار، ج 43، ص 53 ـ كشف الغمه، ج 2، ص 30 ـ مناقب شهر آشوب، ج ، 119.

[85]ـ بحار، ج 43، ص 84 ـ مناقب شهر آشوب ج 3، ص 119 ـ منتهى الآمال، ص 161 ـ بيت الاحزان ص 22.

[86]ـ كشف الغمه، ج 2، ص 25 و 26 ـ بحار، ج 43، ص 81 و 82 ـ منتهى الآمال ص 161 ـ بيت الاحزان ص 22.

[87]ـ بحار، ج 43، ص 91 ـ رياحين الشريعه (تأليف شيخ ذبيح الله محلاّتى ـ چاپ اسلاميه تهران)، ج 1، ص 216 ـ منتهى الآمال ص 161 و 162.

[88]ـ كشف الغمه، ج 2، ص 23 و 24 ـ مناقب شهر آشوب ج 3، ص 119 ـ منتهى الآمال ص 161.

[89]ـ بحار، ج 43، ص 92، منتهى الآمال، ص 162.

[90]ـ  «فضّه» از بانوان بسيار پرهيزكار و خادمه حضرت زهرا(عليها السلام) است. بايد توجه داشت كه زهرا(عليها السلام)همانطور كه خود در روايتى مى فرمايد در طىّ چند سال اوّل زندگى با على(عليه السلام) در تنگدستى و سختى زندگى كرده است (بحار ج 43، ص 88)، ولى از وقتى كه پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) املاك فدك را به او بخشيد وضع بهتر شد، و نيز نقل شده كه پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) «فضّه» را كه كنيزى بود به او بخشيد (مناقب شهرآشوب، ج 3، ص 120); ديده مى شود كه اهل بيت در سختى و تنگدستى بوده اند و در برخى ديگر از وجود خادمه در منزل سخن گفته شده، بايد توجه داشت كه مربوط به دوره هاى مختلفى از زندگى زهرا(عليها السلام) است.

[91]ـ بحار ج 43، ص 28 ـ بيت الاحزلان ص 20.

[92]ـ بحار ج 43، ص 81 ـ عيون اخبار الرّضا عليه السلام ج 2، ص 45 ـ و نيز خلاصه اى ازاين روايت با اندك تفاوت در مناقب شهر آشوب ج 3، ص 121.

[93]ـ بحار، ج 43، ص 83 ـ 84 ـ مكارم الاخلاق چاپ بيروت ص 94، 95 و خلاصه اى از اين روايت در منتهى الآمال ص 159 و 160 و نيز خلاصه اى از اين روايت در مناقب شهر آشوب ج 3، ص 121.

[94]ـ سوره آل عمران، آيه 92.

[95]ـ رياحين الشريعه ج 1، ص 106 به نقل از «بترالمذاب».

[96]ـ سوره حجر آيه 43 و 44.

[97]ـ سوره قصص آيه 60 و سوره شورى آيه 36.

[98]ـ رياحين الشريعه ج 1، ص 148 ـ بيت الاحزان ص 28 و 29.

[99]ـ سوره آل عمران آيه 37.

[100]ـ اين حديث بيانگر آن نيست كه اميرالمؤمنين على(عليه السلام) از هر جهت همتاى حضرت زكريّا(عليه السلام) و فاطمه(عليها السلام) همتاى مريم(عليها السلام) مى باشد; زيرا در احاديث ديگر ثابت شده است كه پس از پيامبر اسلامى كسى همرتبه على(عليه السلام) نيست و در ميان زنان هيچ زنى همتاى فاطمه(عليها السلام) نمى باشد، و نيز رسولخدا(صلى الله عليه وآله وسلم) در اين حديث شريف با تلاوت آيه «كُلَّما دَخَلَ...» وجهِ شباهت (نزول مائده آسمانى) را بيان نموده است، كه در اين فضيلت على و فاطمه(عليهما السلام) همانند زكريّا و مريم(عليهما السلام) مى باشند.

خوب است بدانيد همان گونه كه برخى از آيات قرآن مفسّر بعضى از آيات ديگر مى باشد، احاديث نيز همينگونه اند و نمى شود تنها به يك حديث استناد نمود.

[101]ـ سوره آل عمران آيه 37.

[102]ـ كشف الغمّه ج 2، ص 26 ـ 29، امالى طوسى ج 2، ص 228 ـ 230، بحار ج 43، ص 59 ـ 61، و خلاصه اى از اين روايت در بحار ج 43، ص 29، و نيز اخير روايت در مناقب شهر آشوب، ج 3، ص 117.

[103]ـ مواسات : يارى دادن به يكديگر با ثروت.

[104]ـ پارچه اى است كه در يمن بافته مى شود.

[105]ـ بحار ج 43، ص 58 ـ 56.

[106]ـ بحار ج 43، ص 40 و خلاصه اى از اين روايت در مناقب شهر آشوب ج 3، ص 117 ـ 118، منتهى.

[107]ـ بحار ج 43، ص 30.

[108]ـ بحار ج 43، ص 29. و شبيه به همين روايت با اندك تفاوت در مناقب شهر آشوب ج 3، ص 116.

[109]ـ امالى صدوق ص 216 ـ 212 ، كشف الغمه ج 1، ص 417 ـ 413.

[110]ـ مناقب شهر آشوب ج 3، ص 106، 147 و 148 ـ منتهى الآمال ص 68 در ذكر وقايع سال دوّم.

[111]ـ سوره احزاب آيه 33.

[112]ـ امالى طوسى ج 1، ص 254 و ص 269 و 270، امالى صدوق ص 381 ـ 382 ـ اصول كافى ج 1، ص 287 ـ فصول المختاره شيخ مفيد (چاپ قم) ص 29 ـ 30.

[113]ـ كشف الغمه ج 2، ص 13 ـ و نيز شبيه همين روايت به نقل از امير مؤمنان عليه السلام در امالى طوسى ج 1، ص 88 ـ و باز در امالى طوسى ج 1، ص 257 و ج 2، ص 177 ـ 178، و امالى مفيد ص 188، و امالى صدوق ص 124.

[114]ـ سوره آل عمران آيه 53.

[115]ـ سوره آل عمران آيه 54.

[116]ـ مناقب شهر آشوب ج 2، ص 142 ـ 144، كشف الغمه ج 1، ص 425 ـ 426، منتهى الآمال ص 114 ـ 117، 176 و 177 ـ فصول المختاره شيخ مفيد (چاپ قم) ص 17 و نيز در صحيح مسلم، و مسند احمدبن حنبل، و در تأليف ابونعيم اصفهانى بنام «فيما نزل من القرآن فى اميرالمؤمنين»، و تفسير زمخشرى، و اغانى ابوالفرج اصفهانى، و در بسيارى ديگر از مؤلفات علماى اهل تسنّن و تشيّع و در اكثر تفاسير قرآن موضوع مباهله و اين فضيلت ذكر شده است.

[117]ـ بحار ج 43، ص 40 ـ مناقب شهر آشوب ج 3، ص 113.

[118]ـ بحار ج 43، ص 40 ـ مناقب شهر آشوب ج 3، ص 113 ـ و شبيه به اين روايت با اندك تفاوت در امالى طوسى ج 2، ص 14، و نيز در بيت الاحزان محدث قمى ص 15.

[119]ـ بيت الاحزان محدّث قمى ص 137 ـ منتهى الآمال ص 163 ـ كنزالفوائد كراجكى ص 360.

[120]ـ بيت الاحزان ص 141 ـ منتهى الآمال ص 164 ـ امالى صدوق ص 121 ـ كشف الغمه ج 2، ص 60.

[121]ـ بحارالانوار ج 43، ص 177 ـ 178، بيت الاحزان ص 138.

[122]ـ بحارالانوار ج 43، ص 157 ـ بيت الاحزان ص 140 و 141.

[123]ـ در اين نوشتار به خاطر رعايت اختصار از يادآورى حوادثى كه پس از وفات رسول اكرم به وقوع پيوست مانند: آتش زدن در خانه فاطمه زهرا(عليها السلام)، و رفتن آن بانو به مسجد و خواندن خطبه براى روشن كردن مردم و دفاع از حريم ولايت، و نيز داستان فدك و احتجاج با خليفه اول، و وصيت و خصوصيات شهادت و مراسم پس از شهادت آن گرامى خوددارى شد، خواننده گرامى مى تواند شرح آن حوادث دلخراش و درعين حال سازنده و روشنگر را در كتابهاى ديگر مانند: «ترجمه بيت الاحزان محدّث قمى(قدس سره)» بخواند.

اشتراک نشریات رایگان

سامانه پاسخگویی