«نافع بن ابى الحمراء» مى گويد: «من هشت ماه (در مدينه) حاضر بودم و پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) را مى ديدم كه هر روز هنگامى كه براى نماز صبح بيرون مى آمد به در خانه فاطمه(عليها السلام)مى رفت و مى فرمود: «اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا اَهْلَ الْبَيْتِ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَكاتُهُ، اَلصَّلاة، إِنَّما يُريدُ اللّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ البَيْتَ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً: سلام بر شما اى اهل بيت و رحمت و بركتهاى خدا بر شما باد. وقت نماز است. همانا خداى متعال اراده فرموده است كه از شما اهل بيت هرگونه ناپاكى را دور سازد و پاكتان سازد پاك ساختنى.^[113]»

همراهان پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) در مباهله

به تصريح عموم راويان و تواريخ و تفاسير، زهرا(عليها السلام) يكى از پنج نفرى است كه در مباهله پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) با مسيحيان نجران شركت داشته و اين موضوع اضافه بر آن كه خود فضيلتى بزرگ محسوب مى شود از قوى ترين دلايلى نيز مى باشد كه روشن مى سازد: «اهل بيت معصوم پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم)، على و فاطمه و حسن و حسين(عليهم السلام)هستند، و ديگر وابستگان و ازواج پيامبر در اين خصوصيت شركتى ندارند.

خلاصه اى از داستان مباهله چنين است:

گروهى از مسيحيان نجران نزد پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) آمدند و در مورد عيسى(عليه السلام)با آن حضرت گفتگو كردند; پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) اين آيه را بر آنان فرو خواند:

«إنَّ مَثَلَ عيسى عِنْدَاللّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُراب^[114]: مَثَل (خلقت) عيسى (كه بدون پدر خلق شده) نزد خدا همچون مَثَل (خلقت) آدم است كه خدا او را (بدون پدر و مادر) از خاك آفريد.»

مسيحيان قانع نشدند و اعتراض كردند، و آيه مباهله بر پيامبر نازل شد و خداوند فرمان داد: «فَمَنْ حاجَّكَ فيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْنائَنا وَ أَبْنائَكُمْ وَ نِسائَنا وَ نِسائَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللّهِ عَلَى الْكاذِبين^[115]: