* مهريه ازدواج على و فاطمه(عليهما السلام) يك «زره» بود كه فروخته شد و با بخشى از قيمت آن جهيزيه اى به شرح ذيل براى فاطمه(عليها السلام) خريدارى نمودند:
يك پيراهن. يك روسرى بزرگ. يك حوله سياه خيبرى. يك تختخواب ريسمانى. دو عدد تشك كه يكى از پشم گوسفند و ديگرى از ليف خرما پر شده بود. چهار عدد بالش. يك پرده پشمينه. يك قطعه حصير و بوريا. يك عدد آسياى دستى. يك طشت مسى. ظرفى چرمى. يك مشك براى آبكشى. يك كاسه براى شير. يك آفتابه. يك سبوى سبزفام. چند كوزه سفالين.[75]
* على عليه السلام نيز جهت ازدواج چيزهائى به اين شرح براى خانه خود تهيّه كرد:
خانه را با مقدارى شن نرم فرش كرد.
چوبى ميان دو ديوار خانه نصب نمود كه لباسها را بر آن بياويزند.
يك پوست گوسفند و يك متكا ـ كه از ليف خرما پرشده بود ـ براى منزل تهيّه نمود.[76]
* * *
اخلاق و روش فاطمه(عليها السلام) و گوشه هايى از زندگى او
زهـد
از امام صادق(عليه السلام) و نيز از «جابر انصارى» نقل شده است كه: «پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم)، فاطمه(عليها السلام) را ديد كه لباسى خشن بر تن دارد و به دست خويش (آسيا مى گرداند) و آرد مى كند، و در همان حال فرزند خود را شير مى دهد. اشك به چشمان پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) آمد و فرمود: «دخترم! تلخى دنيا را بعنوان مقدّمه شيرينى آخرت تحمّل كن.»