1. «روش پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) چنين بود كه : چون مى خواست به سفرى برود با آخرين فردى كه وداع مى كرد فاطمه(عليها السلام) بود، و چون از سفر بازمى گشت به ديدار اوّلين كسى كه مى رفت فاطمه(عليها السلام)بود».^[60]

2. امام باقر و امام صادق(عليهما السلام) نقل كرده اند كه: «پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) همواره پيش از خواب گونه فاطمه(عليها السلام) را مى بوسيد و چهره خود را روى سينه او مى گذاشت و برايش دعا مى كرد.»^[61]

3. از امام صادق(عليه السلام) نقل شده است كه فاطمه(عليها السلام) فرمود : «هنگامى كه آيه «لا تَجْعَلُوا دُعاءَ الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ كَدُعاءِ بَعْضِكُمْ بَعْضَاً^[62]: پيامبر را به هنگام خطاب مانند خودتان صدا نكنيد و نام نبريد (او را يا رَسُولَ اللّهِ خطاب كنيد)» نازل شد، من بيم داشتم كه در خطاب به رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) بگويم: «اى پدر!» بنابراين مى گفتم: «يا رَسُولَ اللّهِ». دو سه بار پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) چيزى نگفت، آنگاه يك بار به من رو كرد و فرمود: اى فاطمه! آن آيه در مورد تو نازل نشده و در مورد خانواده و نسل تو نيز نازل نشده، تو از منى و من از تواَم; آن آيه براى جفاكاران و درشتخويان قريش كه اهل گردنكشى و تكبّرند نازل شده است، تو همچنان در خطاب به من بگو: «اى پدر!» كه اين دل را زنده ترمى دارد و خدا را خشنودتر مى سازد.»^[63]

4. پيامبر مى فرمودند: «فاطمه پاره تن من است، كسى كه او را خوشحال سازد مرا خوشحال ساخته و كسى كه او را ناراحت كند مرا ناراحت كرده است، فاطمه گرامى ترين مردم نزد من است»^[64]

5. و نيز مى فرمودند: «... او پاره تن من و قلب من و روح من در بدن من است، كسى كه او را بيازارد مرا آزرده و كسى كه مرا بيازارد خدا را آزرده است.»^[65]

6. «عامر شعبى»، «حسن بصرى»، «سفيان ثورى»، «مجاهد»، «ابن جبير»، «جابربن عبداللّه انصارى» و امام باقر و امام صادق(عليهما السلام)، همه از پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) نقل كرده اند كه فرمود: «همانا فاطمه پاره تن من است كسى كه او را خشمگين سازد مرا خشمگين ساخته است» و «بخارى» نيز همين را از «مسوربن مخرمه» نقل كرده است.