- انسان شناسى
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
- 152
- 153
- 154
- 155
- 156
- 157
- 158
- 159
- 160
- 161
- 162
- 163
- 164
- 165
- 166
- 167
- 168
- 169
- 170
- 171
- 172
- 173
- 174
- 175
- 176
- 177
- 178
- 179
- 180
- 181
- 182
- 183
- 184
- همه صفحات
در اينجا به چند مورد از حبّ اشاره مى كنيم:
1ـ حبّ به مردم
2ـ حبّ دنيا
3ـ حبّ اهل بيت(عليهم السلام)
4ـ حبّ اللّه.
* حبّ مردم
اصل اوّلى در حبّ اينست كه مردم را بايد دوست داشت، نه دوستى به عنوانى از عناوين اجتماعى، سياسى، علمى و... بلكه به خاطر اين كه انسانند و بندگان خداى بزرگند بايد دوست داشت. (البته به استثناى بعضى افراد و گروهها كه در عقل و دين از دوستى با آنها منع شده است).
اين اصل اقتضا مى كند كه با همه مراوده داشته باشيم، به حوائج آنان رسيدگى كنيم. از آنها در مسائل مهم استفاده كنيم. مؤيد اين اصل، سخن رسول گرام اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم) است. از امام باقر(عليه السلام) نقل شده است كه عربى از بنى تميم نزد پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) آمد; عرض كرد: «به من سفارش كن». از جمله سفارشهاى آن حضرت اين بود: «تَحَبَّبْ إلَى النّاسِ يُحِبُّوكَ[132]; با مردم دوستى كن تا مردم تو را دوست بدارند.»
و فرمود: «دوستى كردن با مردم نيمى از عقل است[133].»
