- انسان شناسى
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
- 152
- 153
- 154
- 155
- 156
- 157
- 158
- 159
- 160
- 161
- 162
- 163
- 164
- 165
- 166
- 167
- 168
- 169
- 170
- 171
- 172
- 173
- 174
- 175
- 176
- 177
- 178
- 179
- 180
- 181
- 182
- 183
- 184
- همه صفحات
بنابراين، مفهوم ادراك براى ما روشن بوده و مبيّن هر واقعيّتى است; بلكه در صدر واقعيّت قرار دارد. اگر بخواهد به چيزى غير خود تعريف شود، ابتدا آن غير بايد درك شود و بعد، معرِّف قرار گيرد. و چيزى كه در مرتبه متأخّر واقع شده نمى تواند معرِّف حقيقى شىء مقدّم باشد. آگاهى ما به غير ـ كه معرّف است ـ به وسيله اصل ادراك است و اگر آگاهى به اصل ادراك بخواهد به وسيله همان غير باشد، امرى است محال.
* اقسام ادراكات
انسان به دليل داشتن ابزار مختلف شناخت، از ادراكات مختلف برخوردار است، به عبارت ديگر، نفس از كانالهاى مختلف به معرف راه پيدا مى كند.
انسان با داشتن ادراكات مختلف، قادر است از راههاى گوناگون به حقيقت راه يافته، آن را بشناسد، و تابع گردد; هر چند برخى از راهها بر برخى ديگر برترى دارد، و اين خود از الطاف و نعمتهاى بزرگ خداوند متعال است.
آفرينش انسان، و ادامه حياتش در اين طبيعت مادّى، اقتضا مى كند تا با اسباب مادّى، رابطه ادراكى داشته باشد و بتواند خواسته هايش را به وسيله كانالهاى ادراك حسّى (شنوايى، بينايى، لامسه، چشايى و بويايى) ـ در رابطه با جهان خارج از خود، كه به هنگام مواجه شدن يكى از حواس با اشياى خارجى حاصل مى شود ـ مرتفع سازد.[42] از ديدن يك منظره، شنيدن صدا، چشيدن شيرينى، بوييدن عطر، لمس كردن نرمى و لطافت يك شىء، صورتى در ذهن منعكس مى شود كه آن را ادراك حسّى مى گويند.
ادراك حسّى دو شرط دارد: مواجهه بودن با شىء خارجى، و انعكاس آن در ذهن.
