3. لازمه انتظار آنست كه انسان شوق و علاقه پيدا مى كند كه از اصحاب امام عصر(عليه السلام) و شيعه او، بلكه از انصار و ياوران او شود و لازمه اين علاقه سعى و تلاش در اصلاح نفس و تهذيب اخلاق است تا شايستگى مصاحبت با آن گرامى و جهاد در حضور او را پيدا كند; و اين نيازمند به اخلاق اسلامى است كه امروز در جامعه ما كمياب است.
.4 انتظار همان طورى كه موجب اصلاح نفس فرد بلكه ديگرى مى گردد، موجب مى شود كه انسان به تهيّه مقدمات و شرايطى بپردازد كه موجب غلبه حضرت مهدى(عليه السلام) بر دشمنانش گردد، و لازمه اين هدف تحصيل معارف و علوم و صنايعى است كه هدف، نيازمند آنهاست; به ويژه آنكه معلوم شده غلبه آن گرامى بر دشمنانش به طريق عادى خواهد بود، اين ها برخى از آثار انتظار راستين است».[109]
«مرحوم مظفر» مى نويسد: «انتظار مصلح جهان و نجات دهنده آنان كه بر حقند ـ حضرت مهدى(عليه السلام) ـ به آن معنى نيست كه در اجراى حقايق دين دست روى دست گذاشته و كارى انجام ندهند، به خصوص در واجبات دينى مانند جهاد در راه اجراى قوانين دين و امر به معروف و نهى از منكر نمى توان از خود سلب مسئوليت كرد; چرا كه مسلمان در هر حال موظف است به احكام خدايى عمل كند و در راه شناخت درست آن گام بردارد و تا مى تواند امر به معروف و نهى از منكر كند و روا نيست به بهانه انتظار مصلح از عمل به واجبات سر باز زند; انتظار هيچ گونه تكليفى را از مسلمان ساقط نمى كند و هيچ گونه عملى را به تأخير نمى اندازد».[110]
بدين ترتيب بديهى است كه شيعه در زمان غيبت نيز در امتحان و آزمايش بزرگى قرار مى گيرد، و بايد از سويى دين خود را حفظ كند و از سوى ديگر زمينه سازى نمايد تا در ركاب آن گرامى به نصرت اسلام بپردازد، و بسيارى از مردم در اين امتحان و آزمايش موفق نخواهند بود.
* «جابر جعفى» مى گويد به امام باقر(عليه السلام) عرض كردم: «فرج شما چه وقت است؟»
