در كشف الغمّه مى خوانيم: مردى از علويان در زمان امام عسكرى(عليه السلام) در طلب معاش از سامرّاء بيرون آمده به سوى بلاد جبل (قسمتهاى كوهستانى غرب ايران تا همدان و قزوين) مى رفت. مردى از دوستداران امام از مردم حلوان (پل ذهاب) به او برخورد و پرسيد: «از كجا آمده اى؟»
گفت: «از سامراء».
پرسيد: «آيا فلان محلّه و فلان كوچه را مى شناسى؟»
گفت: «آرى».
پرسيد: «از حسن بن على(عليه السلام) خبرى دارى؟»
گفت: «نه!»
پرسيد: «براى چه به جبل آمده اى؟»
گفت: «براى معيشت».
حلوانى گفت: «من پنجاه دينار دارم، آن را بگير و با من به سامرّاء بيا و مرا به خانه حسن بن على(عليه السلام)برسان».
علوى پذيرفت و او را به خانه امام برد...[22]