«اَللّهُمَّ اِنّى لَوْ وَجَدْتُ شُفَعآءَ اَقْرَبَ اِلَيْكَ مِنْ مُحَمَّد وَ اَهْلِ بَيْتِهِ الاَْخْيارِ اَلاَْئِمَّةِ الاَْبْرارِ لَجَعَلْتُهُمْ شُفَعآئى فَبِحَقِّهِمُ الَّذى اَوْجَبْتَ لَهُمْ عَلَيْكَ اَسْئَلُكَ اَنْ تُدْخِلَنى فى جُمْلَةِ الْعارِفينَ بِهِمْ وَ بِحَقِّهِمْ وَ فى زُمْرَةِ الْمَرْحُومينَ بِشَفاعَتِهِمْ اِنَّكَ اَرْحَمُ الرّاحِمينَ وَ صَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّد وَ آلِهِ الطّاهِرينَ وَ سَلَّمَ كَثيراً وَ حَسْبُنَا اللّهُ وَنِعْـمَ الْوَكيلُ; بار خدايا، من اگر شفيعانى نزديكتر به تو از محمد(صلى الله عليه وآله وسلم)و خاندان برگزيده او كه امامان نيكوكارند مى يافتم آنان را شفيعان خود قرار مى دادم، پس به حقى كه براى آنان بر خود لازم ساختى از تو مى خواهم كه مرا در جمله عارفان به آنان و به حق آنان و در زمره رحمت شدگان به شفاعت آنان وارد سازى، كه همانا تو ارحم الرّاحمينى. خداوند بر محمّد و خاندان پاكش درود فرستد و سلام بسيار برايشان نثار فرمايد، و خدا ما را كافى و سرپرست و وكيل خوبى است».

شاگردان امام(عليه السلام)

با آنكه جوّ اختناق و ستم، امكان استفاده از امام را بسيار محدود مى ساخت; در عين حال برخى از مشتاقان معارف قرآن و اهل بيت(عليهم السلام) توانستند به قدر ظرفيت خويش از حضرت امام هادى(عليه السلام)كسب فيض نمايند و به مراتب عالى ايمان و معرفت نائل شوند. شيخ طوسى 185 نفر از كسانى را كه از امام هادى(عليه السلام) روايت كرده اند نام مى برد كه در ميان آنان چهره هاى درخشانى به چشم مى خورد و ما ذيلا برخى را به اختصار معرفى مى كنيم.

. 1حضرت عبدالعظيم حسنى

* از بزرگان راويان و دانشمندان بود، و در زهد و تقوى مقام والايى داشت، برخى از اصحاب بزرگ امام ششم و هفتم و هشتم(عليهم السلام) را درك كرده بود و خود از شاگردان و راويان نام آور امام جواد و امام هادى محسوب مى شد.

* صاحب بن عباد مى نويسد: «عبدالعظيم حسنى در امور دين آگاه و به مسائل مذهبى و احكام قرآن كاملا آشنا بود».^[60]