معتز و اطرافيانش همچنان در صدد بودند خود را دوستار امام جلوه دهند و با شركت در مراسم نماز و تدفين امام به نفع اغراض شوم خود بهره بردارى كنند و با عوامفريبى بر جنايت خويش سرپوش بگذارند. اما به اعتقاد ما شيعيان، بر بدن يك امام، امام ديگرى بايد نماز بگزارد، به همين جهت پيش از آنكه جنازه مطهّر امام را بيرون برند، امام حسن عسگرى(عليه السلام)فرزند برومند امام هادى(عليه السلام)بر پدر شهيد خود نماز خواند^[43] و بعد كه جنازه بيرون آورده شد، معتز برادرش احمد بن متوكّل را فرستاد تا بر پيكر پاك امام در خيابان ابى احمد نماز بخواند. در تشييع امام انبوه مردم شركت كردند و جمعيت هر لحظه زيادتر مى شد و گريه و شيون بالا مى گرفت و پس از انجام مراسم، جنازه را به خانه آن حضرت بازگرداندند و در آنجا دفن كردند.^[44] «سَلامُ اللّهِ وَصَلَواتُهُ عَلَيْهِ وَعَلى آبائِهِ الطّاهِرينَ».

*

كرامات و معجزات امام و ارتباط با غيب

همچنانكه در جزوات پيش نيز گفته ايم; امامان معصوم(عليهم السلام) به جهت مقام عصمت و امامت از ارتباط ويژه با خداى متعال و جهان غيب برخوردار بوده اند و مانند پيامبران الهى معجزات و كراماتى داشته اند كه مؤيّد مقام امامت و ارتباط آنان با خدا مى بود. نمونه هايى از علم و قدرت الهى آن بزرگواران در موارد مناسب ـ باذن الله ـ بروز و ظهور مى كرد، و موجب پرورش و تربيت پيروان و اطمينان خاطر آنان مى شد و نيز حجت و دليل آشكارى بر حقّانيت آن گراميان محسوب مى گرديد.

از امام مكرّم حضرت هادى(عليه السلام) نيز كرامات و معجزات بسيارى مشاهده شد كه در كتب تاريخ و حديث ثبت شده است و نقل همه آنها به كتابى جداگانه نياز دارد و ما براى رعايت اختصار چند نمونه را ذكر مى كنيم.

1. امامت و رهبرى در سنين كودكى

همانطور كه قبلا ياد شد امام هادى(عليه السلام) پس از شهادت پدر گراميش، در سنّ هشت سالگى بر مسند امامت قرار گرفت و اين خود از روشنترين كرامات و معجزات است; چرا كه حيازت چنين مقام و مسئوليت خطيرى كه صرفاً الهى است نه تنها از كودك كه حتّى از مردان عاقل و بالغ نيز ساخته نيست.