امام صادق(عليه السلام) فرمود: «حمران بن اعين مرد با ايمانى است كه به خدا سوگند هرگز از دينش برنمى گردد» و نيز مى فرمود: «حمران اهل بهشت است».[62]
زرارة مى گويد: در ايام نوجوانى به مدينه آمدم، و در موسم حج در منى حاضر شدم و به خيمه امام باقر(عليه السلام) رفتم و سلام كردم. امام پاسخ دادند. مقابل امام نشستم، فرمودند: «از فرزندان اعين هستى؟»
عرض كردم: «آرى، من زراره فرزند اعينم».
فرمود: «تو را به شباهت شناختم. آيا برادرت حمران به حج آمده است؟»
گفتم: «نه، ولى به شما سلام رساند».
فرمود: «او از مؤمنان واقعى است كه هرگز از دين خود دست نخواهد كشيد، هنگامى كه او را ديدى سلام مرا به او برسان».[63]
حمران خود مى گويد: به امام باقر(عليه السلام) عرض كردم: «آيا من از شيعيان شما هستم؟»
فرمود: «آرى به خدا سوگند تو در دنيا و آخرت از شيعيان مايى...».[64]
اسباط بن سالم مى گويد: موسى بن جعفر(عليه السلام) فرمود: «در قيامت ندا مى دهند حواريون (ياران نزديك) پيامبر خدا محمد بن عبدالله(صلى الله عليه وآله وسلم) كه پيمان خويش نشكستند و با همان پيمان از جهان رخت بربستند كجايند؟ سلمان و ابوذر و مقداد بر مى خيزند. آنگاه ياران نزديك و ويژه يكايك امامان را فرا مى خوانند و افرادى خاص برمى خيزند تا آنكه ياران خاص امام پنجم و امام ششم را مى طلبند، عبدالله بن شريك عامرى، زرارة بن اعين، بريد بن معاويه، محمد بن مسلم، ابوبصير مرادى، عبدالله بن ابى يعفور، عامر بن عبدالله، حجر بن زايده و حمران بن اعين برمى خيزند».[65]
