و نيز يك بار به او فرمود: «به يك كار متعهد شو; من سه چيز را براى تو تعهد مى كنم; اين كه قتل با شمشير و فقر و زندان به تو نرسد».
على بن يقطين گفت: «كارى كه من بايد متعهد شوم چيست؟»
فرمود: «اين كه هرگاه يكى از دوستان ما نزد تو بيايد او را اكرام كنى».[72]
* * *
عبدالله بن يحيى كاهلى مى گويد: «خدمت امام كاظم(عليه السلام) بودم كه على بن يقطين به سوى آن حضرت مى آمد. امام رو به يارانش كرد، فرمود: «هر كس دوست دارد شخصى از اصحاب رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم)ببيند به اين كه به سوى ما مى آيد نگاه كند». يكى از حاضران گفت: «پس او اهل بهشت است؟».
امام فرمود: «گواهى مى دهم كه او از اهل بهشت است».[73]
* * *
على بن يقطين در انجام فرمان امام(عليه السلام) به هيچ وجه سهل انگارى نداشت; هرچه آن گرامى دستور مى داد انجام مى داد، گرچه راز آن دستور را نداند.
يكبار، هارون الرشيد لباس هايى به رسم هديه به على بن يقطين داد كه در ميان آنها جبه اى شاهانه بود.
لباس ها و آن جبه را به اضافه اموال ديگر براى امام كاظم(عليه السلام)فرستاد. امام همه اموال، جز آن جبه را پذيرفت، و به على بن يقطين نوشت اين لباس را نگهدار و از دست مده كه به زودى به اين لباس احتياج خواهى داشت.
