*حق كسى كه با او مشورت مى كنى :آنست كه اگر رأى او با تو موافق نيست به او تهمت نزنى، و اگر موافق توست خداى را سپاس گويى.
*حق نصيحت خواه :حق آن كس كه از تو پند خواهد آنست كه او را پند دهى و با او به مهربانى و مدارا رفتار كنى.
*حق پندگو :آنست كه با او فروتنى كنى، و سخنش را بشنوى، اگر درست مى گويد خداى را سپاس گويى و اگر درست نگويد به او مهربانى كنى و به او تهمت نزنى...
*حق بزرگتر از تو :احترام اوست به خاطر سن او و بزرگداشت او به خاطر پيشى وى در اسلام، و بايد با او ستيزه نكنى و پيش از او به راه نيفتى، و پيشاپيش او نروى...
*حق كوچكتر از تو :مهربانى بر اوست به هنگام آموزش او، و بخشيدن او، و پوشاندن عيب او، و مداراى با او و كمك به او.
*حق سائل :حق كسى كه از تو چيزى مى خواهد بخشيدن به اوست به ميزان نيازمندى او.
*حق مسئول :حق آن كس كه از او چيزى بخواهى آنست كه اگر بدهد با سپاسگزارى از او بپذيرى، و اگر نداد عذر او را قبول كنى.
*حق شاد كننده تو :حق آن كس كه براى خدا تو را شاد سازد آنست كه نخست خدا را شكر كنى و آنگاه او را سپاس گويى.
*حق بدى كننده به تو :آنست كه بر او ببخشى، ولى اگر مى دانى كه بخشش به زيان اوست (او را به كارهاى بد تشويق مى كند) سزاى بدى او را بدهى، خدا مى فرمايد: «فَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَاُولئِكَ ما عَلَيْهِمْ مِنْ سَبيل; اگر كسى پس از ستم ديدن به انتقام برخيزد بر او گناهى نيست».[61]
